logo
Czwartek, 25 kwietnia 2024 r.
imieniny:
Jarosława, Marka, Wiki – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Facebook
 
Drukuj
A
A
A
 
ks. Jan Karlak
"Na początku było Słowo" - celebracja liturgiczna
materiał własny
 


konspekt katechezy

"Na początku było Słowo"
celebracja liturgiczna

Cel katechezy:
uświadomienie uczniom wagi słów zawartych w Piśmie Świętym i po odpowiednim ich przygotowaniu celebracja liturgiczna mająca na celu przyjęciu przez nich "Słowa Życia".

Wprowadzenie:
Zapoznanie uczniów z samym przebiegiem i treścią celebracji, która będzie miała miejsce (powinno to się uczynić na poprzedniej katechezie - objaśnienie znaków, podanie sigli do cytowanych fragmentów Pisma Świętego czy nawet zachęta do wcześniejszego oczyszczenia serca poprzez Sakrament Spowiedzi Świętej, aby jeszcze lepiej przeżyć celebrację). Ważne jest również wcześniejsze przygotowanie śpiewów - szczególnie kanonów z Taize, które będą śpiewane w trakcie celebracji (dobrze, gdy jest osoba grająca na gitarze). Każdy uczeń powinien mieć ze sobą świecę, którą w odpowiednim momencie podczas celebracji zapali. (Świece powinny mieć ochronę przed skapującym woskiem). Sala powinna być zaciemniona - tak, żeby uwagę uczniów przykuwał głównie "ołtarz Słowa" z zapalonymi świecami.

Metoda:
Liturgia Celebracji.

Przebieg katechezy:
- na stoliku przykrytym białym obrusem stoją dwie zapalone świece, na środku jest ułożone Pismo Święte otwarte na Prologu Ewangelii Świętego Jana, obok leży wcześniej przygotowany chleb w kształcie księgi. Każdy z uczniów powinien już być wcześniej zaznajomiony z przebiegiem celebracji. W zależności od możliwości należy wokół "Stołu Słowa" utworzyć krąg. Jeżeli katechetą jest kapłan, to może być ubrany w komżę i stułę koloru czerwonego (znak Ducha Świętego), ale nie jest to konieczne. Prowadzący celebrację może się zwrócić do zgromadzonych ze słowami pouczenia - wyjaśnić, iż będziemy chcieli podczas tej celebracji z pomocą Boga Ducha Świętego przyjąć Objawione Słowo Boga za swoje i uczynić je częścią nas (znak chleba).

Znak krzyża; Śpiew: Przyjdź Duchu Święty.

Oczytanie fragmentu Pisma Świętego (uczeń): Ez 2, 8 - 3, 3

8 Ty więc, synu człowieczy, słuchaj tego, co ci powiem. Nie opieraj się, jak ten lud zbuntowany. Otwórz usta swoje i zjedz, co ci podam". 9 Popatrzyłem, a oto wyciągnięta była w moim kierunku ręka, w której był zwój księgi.
10 Rozwinęła go przede mną; był zapisany z jednej i drugiej strony, a opisane w nim były narzekania, wzdychania i biadania.
[rozd.3] 1 A On rzekł do mnie: "Synu człowieczy, zjedz to, co masz przed sobą. Zjedz ten zwój i idź przemawiać do Izraelitów!"
2 Otworzyłem więc usta, a On dał mi zjeść ów zwój,
3 mówiąc do mnie: "Synu człowieczy, nasyć żołądek i napełnij wnętrzności swoje tym zwojem, który ci podałem". Zjadłem go, a w ustach moich był słodki jak miód.

Następuje komentarz prowadzącego:
- nawiązując do przeczytanego fragmentu Pisma Świętego należy wprowadzić w kulminację celebracji, czyli spożycie przez uczniów "Słowa" - chleba. Spożycie chleba powinno być znakiem dobrej woli w przyjmowaniu i zachowywaniu Słów Pisma Świętego.

Po komentarzu prowadzący, a za nim uczniowie (każdy ze świecą) podchodzą do "Stołu Słowa" i przyklękają. W tym czasie prowadzący odrywa po kawałku chleba w kształcie księgi Pisma Świętego i podaje uczniowi, a ten je spożywa (prowadzący podczas podawania chleba może zwrócić się do ucznia słowami: "spożyj i przyjmij Słowo Pana" lub podobnymi, uczeń wtedy odpowiada: "Amen".) Następnie uczeń od świecy stojącej na "Stole Słowa" zapala własną świecę jako znak przyjęcie przez Niego Słowa. W tym czasie cały czas pozostali uczniowie śpiewają kanony z Taize lub inne pobożne pieśni. Gdy już wszyscy uczniowie spożyją chleb, należy ponownie utworzyć krąg.

Prowadzący teraz czyni krótkie podsumowanie i jednocześnie wstęp do odczytywanego fragmentu Ewangelii. Trzeba zwrócić uwagę na światło świec, które rozświetliły ciemny pokój i porównać je ze światłem, które dzięki przyjęciu Słowa i Pisma Świętego rozświetliły nasze serca.

Odczytanie fragmentu Pisma Świętego (uczeń): J 1, 1-14

1 Na początku było Słowo,
a Słowo było u Boga,
i Bogiem było Słowo.
2 Ono było na początku u Boga.
3 Wszystko przez Nie się stało,
a bez Niego nic się nie stało,
co się stało.
4 W Nim było życie,
a życie było światłością ludzi,
5 a światłość w ciemności świeci
i ciemność jej nie ogarnęła.
6 Pojawił się człowiek posłany przez Boga -
Jan mu było na imię.
7 Przyszedł on na świadectwo,
aby zaświadczyć o światłości,
by wszyscy uwierzyli przez niego.
8 Nie był on światłością,
lecz [posłanym], aby zaświadczyć o światłości.
9 Była światłość prawdziwa,
która oświeca każdego człowieka,
gdy na świat przychodzi.
10 Na świecie było [Słowo],
a świat stał się przez Nie,
lecz świat Go nie poznał.
11 Przyszło do swojej własności,
a swoi Go nie przyjęli.
12 Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli,
dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi,
tym, którzy wierzą w imię Jego -
13 którzy ani z krwi,
ani z żądzy ciała,
ani z woli męża,
ale z Boga się narodzili.
14 A Słowo stało się ciałem
i zamieszkało wśród nas.
I oglądaliśmy Jego chwałę,
chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca,
pełen łaski i prawdy.

Teraz prowadzący oznajmia radosną wiadomość, która jest jednocześnie podsumowaniem i zakończeniem katechezy. Słowem, które przyjęliśmy jest Jezus Chrystus. Przyjmując Pismo Święte, Ewangelię przyjmujemy też, a może przede wszystkim Naszego Zbawiciela i Odkupiciela. Niech ta radosna świadomość towarzyszy wszystkim, którzy starali się jak najlepiej przyjąć Słowo Boga podczas tej celebracji.

Modlitwa na zakończenie:
Pieśń dziękczynienia i uwielbienia, np.: "Panie, Twój tron."

opracował: ks. Jan Karlak  (Kraków)

 
Zobacz także
Monika Białkowska
Życie trwa na zawsze. To znaczy, że cokolwiek tu wybierasz: wybierasz na zawsze. Każde spotkanie, słowo i uśmiech, każda praca i każde zaniedbanie, każdy czuły dotyk i każde odrzucenie: wszystko rzuca swój cień albo buduje blask na wieczność. Zmartwychwstały Jezus obiecał, że my też zmartwychwstaniemy. Czujesz tę wieczność, którą masz w zasięgu ręki? 
 
Fr. Justin
Czytając Dzieje Apostolskie, natknęłam się na wyrażenie " łamanie chleba " (Dz 2, 42, 46). Czy wyraża ono zwykłą ucztę, którą chrześcijanie w Troadzie chcieli pożegnać św. Pawła czy też ucztę Eucharystii?
 
ks. Paweł Siedlanowski

Szczególną rolę w Adwencie odgrywa Maryja. Od początku, nim jeszcze „góry stanęły i wody ­miały swoje granice” (por. Prz 8, 22-31), została ­wybrana przez Boga na Matkę Zbawiciela. Kontemplujemy Jej wiarę, posłuszeństwo, gotowość do podjęcia współpracy z Przedwiecznym Bogiem. Trzeba odkryć głębszy sens Jej kluczowej roli w historii zbawienia – szczególnie w kontekście naszego czasu: zauważyć, że – jak tłumaczył liturgista ks. prof. Bogusław Nadolski – „Bóg nie przyniósł ciała ze sobą «z góry»..." 

 

___________________

 reklama
Działanie dobrych i złych duchów
Działanie dobrych i złych duchów
Krzysztof Wons SDS