Pod przewodnictwem abp Wiktora Skworca w krypcie katowickiej katedry została odprawiona Msza Święta z okazji 15-lecia Archidiecezjalnego Domu Hospicyjnego Jana Pawła II w Katowicach.

 

Wszystkich zebranych przywitał ks. Zdzisław Tomziński. – Człowiek aby żyć potrzebuje pokarmu i napoju. Człowiek, aby osiągnąć życie wieczne potrzebuje pokarmu Eucharystycznego – mówił cytując Jana Pawła II. 
 

Tłumacząc etymologię pojęcia „hospicjum” metropolita katowicki zwrócił uwagę, że pochodzi ono od łacińskiego słowa „hospes” oznaczającego gościa. – Pierwsze instytucjonalne regulacje dotyczące przytułków dla ubogich znajdują się wśród uchwał soboru nicejskiego z roku 325 – powiedział.

 

Abp Skworc przypomniał również okoliczności powstania hospicjum w Katowicach. Zauważył, że powstało ono jako owoc upamiętniający jubileusz roku 2000 oraz osoby papieża Jana Pawła II. Sama decyzja o założeniu hospicjum powstała wcześniej, gdyż w roku 1997 podpisano z miastem Katowice umowę o odpłatne użyczenie nieruchomości na dom hospicyjny.

 

- Miasto Katowice użyczyło nieruchomości, arcybiskup Damian Zimoń dzieło pobłogosławił i archidiecezja rozpoczęła prace adaptacyjne w domu położonym w centrum, w otulinie Parku Kościuszki. Współpraca miasta i archidiecezji w powstaniu tego domu jest godna podkreślenia. Wielu zależało na tym, aby ten dom powstał i upamiętniał Wielki Jubileusz i pontyfikat papieża miłosierdzia, jakim był Jan Paweł II, który niejako „wypromował” postać św. siostry Faustyny i ustanowił święto Bożego Miłosierdzia – mówił metropolita katowicki.

 

Abp Skworc wyraził też wdzięczność wszystkim zaangażowanym w dzieło hospicyjne. - W strukturach tego domu działają i działali ludzie, poświęcając się podopiecznym przebywającym w naszym Domu. Wszystkim pragnę z całego serca podziękować, wyrazić uznanie za posługę, współczucie i niejako współcierpienie z pacjentami i ich rodzinami. Dziś dobro minionego 15-lecia składamy na ołtarzu, jako ofiarę Bogu, który jest Miłością i Miłosierdziem. Niech Bóg przyjmie nasz dar i wspomoże nasze ludzkie starania i działania na rzecz tych, którzy potrzebują empatii, pomocy, opieki, towarzyszenia, trzymania za rękę na ostatniej prostej ludzkiego życia, które się zmienia, ale się nie kończy – powiedział do zebranych w krypcie katedry.

 

Na Eucharystii był obecny dyrektor katowickiej Caritas, jak również przedstawiciele władz samorządowych, przedstawiciele innych hospicjów – współpracujących z katowickim, dyrektorzy oddziałów Caritas archidiecezji oraz dyrektorzy zaprzyjaźnionych szkół, przedszkoli oraz innych podmiotów gospodarczych wspierających hospicjum.