Stary Testament

W Starym Testamencie nawet sposób przygotowania kadzidła był dokładnie określony przez Prawo. Kadzidło było przeznaczone wyłącznie dla Boga. Surowo zabraniano robienia go dla osobistych celów. Za przekroczenie tego zakazu wyłączano ze społeczności Izraela:
Kadzidła w ten sposób przygotowanego nie będziecie robić dla siebie, gdyż jest ono dla Pana. Ktokolwiek by robił podobne, aby się rozkoszować Jego wonią, będzie wykluczony ze swego ludu.(Wj 30,22-38)

Palenie kadzidła było wyrazem czci, jaką darzyli Boga wierni Prawu Izraelici (por. Kpł 2,1). W Psalmie 141 czytamy: Niech moja modlitwa będzie stale przed Tobą jak kadzidło... (Ps 141,2) Składane ofiary były niejako okraszane unoszącym się do Boga dymem kadzidła.

Nowy Testament

W Nowym Testamencie znajdujemy wzmiankę o kadzidle już na początku Ewangelii Mateuszowej; przybywający do Dziecięcia Jezus Mędrcy, wśród darów ofiarowują Mu kadzidło, które symbolizuje Jego Bóstwo i jest uznaniem Boskiego pochodzenia Jezusa. (por. Mt 2)
W Apokalipsie znajdujemy słowa utożsamiające kadzidło i modlitwy (Ap 5,8; 8,3nn).

Kadzenie obcym bogom

Wiele jest w Piśmie św. miejsc gromiących palenie kadzidła bóstwom. Składanie, poprzez palenie kadzidła, czci obcym bóstwom stało się przewinieniem, które pobudza Boga do gniewu:
Kiedy po rozbiciu Edomitów wrócił Amazjasz, wprowadził bogów synów Seiru i ustanowił ich bogami dla siebie, oddając im pokłon i paląc kadzidło. Zapłonął wtedy gniew Pana na Amazjasza (...) (2 Krn 25,14nn)

W Księdze Jeremiasza czytamy: I wydam wyrok na nie za całą ich niegodziwość, iż opuścili Mnie, a palili kadzidło obcym bogom i hołd oddawali dziełom rąk swoich.(Jr 1,16)

(...)Tak mówi Pan: Oto sprowadzę na nich nieszczęście, którego nie będą mogli uniknąć; będą do Mnie wołali, ale ich nie wysłucham. Mogą pójść miasta judzkie i mieszkańcy Jerozolimy, by wzywać bogów, którym palili kadzidło; wcale ich jednak nie wysłuchają w czasie ich nieszczęścia. Bo ile masz miast, tyle też bogów, Judo! Ile ma ulic Jerozolima, tyle wznieśliście ołtarzy Hańbie, ołtarzy kadzielnych dla Baala. Ty zaś nie wstawiaj się za tym narodem i nie zanoś za niego błagalnych modłów, bo ich nie wysłucham, gdy będą do Mnie wołać w czasie nieszczęścia. Czego chce oblubienica moja w mym domu? Wypełniłaś swój plan przewrotny. Czy modlitwy i mięso ofiarne mogą odwrócić od ciebie twoje nieszczęście, tak że się kiedyś uradujesz? Zielonym drzewem oliwnym, zdobnym pięknymi owocami nazwał cię Pan. Na głos wielkiego szumu rozpalił się nad nim płomień i spłonęły jego gałęzie. Pan Zastępów, który cię zasadził, zawyrokował o twoim nieszczęściu na skutek przestępstwa domu Izraela i domu Judy; popełnili je na własną szkodę, drażniąc Mnie przez ofiarowanie kadzidła Baalowi.(Jr 11,11-17)

To mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela: Oto sprowadzę klęskę na to miejsce, tak że każdemu, kto to usłyszy, zaszumi w uszach. Opuścili bowiem Mnie i zbezcześcili to miejsce, paląc kadzidła obcym bogom, których nie znali ani oni, ani ich przodkowie, ani królowie judzcy, i napełnili to miejsce krwią niewinnych. (Jr 19,3nn)

Czasy prześladowań

Chrześcijanie, żyjąc pośród pogan w czasie prześladowań, zmuszani byli do składania ofiar kadzielnych przed wizerunkiem cezarów i rzymskich bóstw. Było to jedno-znaczne z uznaniem boskiego charakteru panujących cezarów oraz z wyparciem się wiary w Jezusa jako jedynego Syna Bożego i jedynego Zbawiciela. Na przykład, za Domicjana, nakładający kadzidło musieli wypowiedzieć formułę: Moim panem jest cezar. Pogańskim Rzymianom wystarczyło przynajmniej zewnętrzne wyrażenie udziału w ofierze kadzielnej, nie interesowała ich wewnętrzna intencja. Odmowa zaś karana była śmiercią. Choć wystarczyło tylko zewnętrzne wyrażenie zgody na udział w kadzeniu, to większość chrześcijan z odrazą wzdrygała się na ten sposób ratowania życia i wybierała śmierć. Tak za odmowę udziału w ofierze kadzielnej większość chrześcijan, nie chcąc zdradzać Jezusa i wypierać się wiary w Niego, wybierała śmierć i trafiała na krzyż, na igrzyska jako pokarm dla dzikich zwierząt czy na inne męczarnie. Barwne opisy "Quo vadis" dostarczają aż nadto obrazów skutków tej odmowy.

Biblia a praktyka

Biblia oraz praktyka pierwszych chrześcijan jasno ukazują, czym jest udział w pogańskich ucztach z pokarmów i ofiary kadzielne. Mamy nadzieję, że to skrótowe naświetlenie sprawy ustrzeże przynajmniej niektórych chrześcijan od udziału w degustacji pokarmów będących kultycznymi ofiarami składanymi bóstwom (czego często nie są świadomi) oraz zniechęci do użytkowania kadzidełek poświęconych Krisznie i innym pogańskim czy nie pogańskim bożkom.

Robak