8 grudnia Kościół obchodzi uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Wyraża ono prawdę o tym, że Maryja została poczęta bez grzechu pierworodnego. Dzień ten jest szczególnie ważny dla franciszkanów. Już w roku 1477 franciszkański papież Sykstus IV zatwierdził Święto Poczęcia. Twierdzenie o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny jako dogmat ogłosił 8 grudnia 1854 r. Pius IX. Dzień ten jest świętem Maryjnym, z tej okazji zapraszamy do zapoznania się z modlitwą, jaką na cześć Matki Boga ułożył św. Franciszek z Asyżu.
POZDROWIENIE BŁOGOSŁAWIONEJ MARYI DZIEWICY
Bądź pozdrowiona, Pani, święta Królowo,
święta Boża Rodzicielko, Maryjo,
która jesteś Dziewicą, uczynioną Kościołem*
i wybraną przez najświętszego Ojca z nieba,
Ciebie On uświęcił z najświętszym, umiłowanym
Synem swoim
i Duchem Świętym, Pocieszycielem**,
w Tobie była i jest
wszelka pełnia łaski i wszelkie dobro***.
Bądź pozdrowiona, Pałacu Jego,
Bądź pozdrowiona, Przybytku Jego,
Bądź pozdrowiona, Domu Jego****.
Bądź pozdrowiona, Szato Jego,
Bądź pozdrowiona, Służebnico Jego,
Bądź pozdrowiona, Matko Jego*****.
I wy wszystkie święte cnoty,
które Duch Święty
swą łaską i oświeceniem
wlewa w serca wiernych,
abyście z niewiernych
uczyniły wiernych Bogu.
* Określenie „Dziewica uczyniona Kościołem” (virgo ecclesia facta) zainspirowane myślą patrystyczną ma następujące wyjaśnienie: Maryja jest pierwszym „miejscem” wybranym i konsekrowanym przez Trójcę Świętą, jest pierwszym „mieszkaniem” osób Boskich (por. J14,23; 1Reg 22,27) już zapowiadanym przez starożytne „mieszkania” Boga pośród Jego ludu.
** Zwiastowanie jest już momentem „konsekracji” Dziewicy uczynionej Kościołem: wybranej przez Ojca, u którego znalazła łaskę (por. Łk 1,30), konsekrowanej przez Ducha Świętego zstępującego na nią i przez Syna Bożego, który jest w niej i z niej się narodzi (por. Łk 1,35).
*** Anioł mówi: Pan z tobą (Łk 1,28), ponieważ zamieszkuje w niej Bóg, który jest „wszelkim dobrem, najwyższym dobrem, całym dobrem” (MP 11).
**** Ponieważ mądrość zbudowała sobie dom (Prz 9,1), kiedy „Syn Boży, który jest prawdziwą mądrością Ojca” (2Lw 67) przyszedł zamieszkać w Dziewicy Maryi.
***** Widzimy tutaj tytuły ewangeliczne, które przez określenie służebnica czynią aluzję do dyspozycyjności, dzięki której Maryja została Matką Pana (por. Łk 1,38.43), natomiast szata przywołuje tajemnicze proroctwo niewiasta zatroszczy się o męża (Jr 31,22), które jest interpretowane jako aluzja do misterium niepokalanego poczęcia.
franciszkanie.pl