Jest jedną z nielicznych polskich mistyczek. Choć nie miała wykształcenia, to odznaczała się nadzwyczajną inteligencją i głębokim życiem duchowym. Często modliła się w krakowskim kościele franciszkanów, w kaplicy Męki Pańskiej, gdzie obecnie znajduje się jej sarkofag, gromadząc rzesze czcicieli.

Aniela urodziła się 9 września 1881 r. w podkrakowskiej wsi Siepraw. Miała jedenaścioro rodzeństwa. W ubogim domu potrzebne były ręce do pracy, więc ukończyła jedynie dwie klasy szkoły elementarnej. W wieku 16 lat rozpoczęła pracę jako pomoc domowa w Krakowie. Przystąpiła do Stowarzyszenia Sług Katolickich św. Zyty, które miało na celu ochronę służących i opiekę nad dziewczętami.

Od dziecka żarliwie się modliła, często spowiadała i przyjmowała Komunię Świętą. Myślała o wstąpieniu do klasztoru, ale spowiednik odradził jej ten krok. Za cel swego życia przyjęła rolę służącej i życie w czystości. Zarobki oddawała rodzinie i potrzebującym. W roku 1912 wstąpiła do Franciszkańskiego Zakonu Świeckich, a podczas I wojny światowej została w Krakowie, modląc się i pomagając w szpitalach rannym żołnierzom, chorym dzieciom i jeńcom wojennym.

W roku 1916 została zwolniona ze służby. Schorowana, niezdolna do pracy, bezdomna, przeżyła dzięki pomocy koleżanek. Próbowała pracować, ale choroba nie pozwalała jej na to. W 1918 r. wynajęła zawilgocony i zimny pokój w suterenie, bez podłogi. Pomagały jej siostry ze Stowarzyszenia św. Zyty, franciszkanie, jezuici i redemptoryści. W marcu 1922 r. jej stan pogorszył się na tyle, że trafiła do szpitala, gdzie zmarła na gruźlicę 12 marca 1922 r.

Bezpośrednio po II wojnie światowej franciszkanin, o. Joachim Bar, zgromadził materiał do procesu beatyfikacyjnego, w roku 1949 odbyła się ekshumacja jej szczątków i przeniesienie ich z Cmentarza Rakowickiego (gdzie była pochowana) do jej ulubionej kaplicy Męki Pańskiej we franciszkańskiej bazylice.

23 października 1987 r. Kongregacja ds. Kanonizacyjnych wydała dekret o heroiczności cnót Anieli, a cud uzdrowienia 8-letniego chłopca stał się podstawą beatyfikacji. Uroczystość odbyła się na Rynku Głównym w Krakowie 13 sierpnia 1991 r., przewodniczył jej papież Jan Paweł II, który na zakończenie Eucharystii powiedział: Jest to dla mnie ogromna radość, że mogłem dzisiaj w Krakowie wynieść do chwały błogosławionych Anielę Salawę. Ile razy modliłem się przy jej relikwiach, jak głęboko zapadły mi w pamięć, w serce te słowa: „Panie! Żyję, bo każesz, umrę, kiedy chcesz, zbaw mnie, bo możesz”.

Artykuł w całości ukazał się na łamach magazynu franciszkańskiego „Posłaniec św. Antoniego z Padwy” nr 5/2017. Zapraszamy na stronę pisma: www.poslaniecantoniego.pl, gdzie można przeczytać inne ciekawe teksty i dowiedzieć się więcej o "Posłańcu". Polecamy!

franciszkanie.pl