logo
Czwartek, 18 kwietnia 2024 r.
imieniny:
Apoloniusza, Bogusławy, Gościsławy – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Facebook
 
Drukuj
A
A
A
 
Bartek Jaskot, Bartek Maziarz
Chłopak ze Stali
Ruah
 



 
 Wiele razy modliłem się podczas wyjazdów na mecze. Wiadomo, że były szalone i pełne radości momenty, ale były i takie, gdzie dochodziło do konfliktów pomiędzy grupami kibiców i policją. Środowiska kibicowskie to trudny teren, wręcz misyjny. Marzy mi się, żeby kiedyś dla tej społeczności zagrać na scenie.
 
Z Bartkiem Jaskotem rozmawia Bartek Maziarz
 

Muzyka i Stal Mielec!
 
W jednej z gazet przeczytałem o Tobie: społecznik, muzyk, miłośnik piłki nożnej i sympatyk drużyny Stali Mielec. Siedzimy pod trybunami stadionu, gdzie pracujesz, a pretekstem do rozmowy jest Twoja nowa płyta, czyli wszystko się zgadza. Co jest dla Ciebie ważniejsze: Stal Mielec czy muzyka?
 
Najważniejsza jest rodzina.
 
To zapytam inaczej: planujesz koncerty tak, żeby nie kolidowały z meczami?
 
Nie mam problemów z rozgraniczeniem tych dwóch spraw. Moja działalność muzyczna jest bardzo fajnie odbierana w Stali. Na komputerze klubowym są moje piosenki i ludzie czasem ich słuchają. Powiem więcej – ludzie z klubu pomogli mi wydać moją nową płytę! Jej wydawcą jest jeden ze sponsorów naszej drużyny. A wracając do pytania, to oczywiście, że staram się wszystko tak planować, żeby te dwie moje drogi nie wchodziły sobie w drogę... (śmiech), a pomagały sobie i uzupełniały się.
 
Z pierwszej płyty na „MY W NiM” trafiły cztery utwory: „ZŁOTA ZASADA”, „PRZYJDŹ POWIEDZ MI, że”, „Tęsknie” i „DOBREJnocy”. Dlaczego akurat te?
 
Pierwsza płyta powstała w takim szaleńczym przypływie entuzjazmu. Myślę, że każdy świeżo nawrócony człowiek dostaje w pewnym momencie skrzydeł i robi wiele rzeczy niezrozumiałych. Po jakimś czasie wspomina się je z uśmiechem na twarzy. Bardzo mi zależało, żeby materiał z „POSŁUCHAJ” znalazł się na nowej płycie, ale właśnie w wersji już bardziej dojrzałej. Jest w tym pewna symbolika. Na nowym krążku są utwory z pierwszego, które powstały gdzieś po trzech, czterech latach działalności, ale i te całkiem świeże. Całość podsumowuje te siedem lat.
 
A co z utworem „ja+Ty=MY W NiM”? Był już dawno nagrany, a trafił dopiero na ten album... Czy on też musiał dojrzeć?
 
Historia tej piosenki jest taka, że ona powstawała tak naprawdę z inspiracji RUaHa. Śp. Janusz Kotarba pewnego dnia zadzwonił do mnie i po prostu zapytał, czy mam coś nowego. Mieliśmy w powijakach ten utwór, ale postanowiliśmy nagrać taką wersję demo, która znalazła się na jednej z płyt dołączonych do RUaH... Zdawaliśmy sobie sprawę, że ten kawałek nie jest jeszcze w pełni dojrzały muzycznie. I tak doczekał najnowszej płyty, na której dopiero zabrzmiał tak, jak powinien.
 
A ci MY, z tytułu płyty, to kto?
 
MY to ja i Ty. Często widzę kogoś po raz pierwszy, a czuję, jakbyśmy się znali nie wiadomo ile lat. Potem okazuje się, że jest to osoba, która oddała życie Chrystusowi. I to są właśnie ci MY. Spotykamy się, żeby się wspomagać w drodze do celu, jakim jest dla nas wszystkich chrześcijan NIEBO.
 
 
1 2 3 4  następna
Zobacz także
Jan Grzegorczyk
Nie przeszkadza mi i nie wstydzę się przyznawać, że piszę książki opatrywane etykietą „katolickie”, ale uważam, że jest w tym jakieś nieporozumienie. Pisarzem katolickim mógłby być na przykład św. Franciszek z Asyżu, czyli ktoś, kto swoim życiem uwiarygadnia to, o czym pisze. Natomiast ja jestem jaki jestem i nie chciałbym, żeby moje kulawe życie było kojarzone z prawdami, które wypowiadam w książkach...
 
Jan Grzegorczyk
Dzisiaj w muzyce rozrywkowej „miłość” została skomercjalizowana i poddana wszelkim możliwym przeróbkom. „Miłość” kojarzy się z seksem, a nie z uczuciem pochodzącym jako dar od Boga. „Miłość” kojarzy się także z sukcesem, młodością, pieniądzem, jako „miłość” własna – wystąpienie przeciw przykazaniu miłości Boga i bliźniego. „Miłość” będąca gloryfikacją egoizmu, promocją wcielania w życie marzeń i planów w kontekście tylko własnego rozwoju. 
 
Przemysław Radzyński
Bałem się i wciąż boję się samotności. Nie rozumiem tych, którzy mówią, że w kapłaństwie nie można czuć się samotnym. Można… Można się spalać dla innych, można posługiwać, ewangelizować, nawracać, rozgrzeszać, ale przecież prędzej czy później po takiej posłudze wraca się do zakonnej celi, gdzie nie ma się do kogo odezwać. I jest doświadczenie samotności. Jest i ma być. 

O tym, co jest najtrudniejsze w kapłaństwie, ale także o największych radościach księdza mówi o. Piotr Recki SP, w rozmowie z Przemysławem Radzyńskim.
 
 

___________________

 reklama
Działanie dobrych i złych duchów
Działanie dobrych i złych duchów
Krzysztof Wons SDS