„Serce” to według Biblii centrum człowieka, w którym bije źródło wszelkich uczuć. Kard. Ravasi na wpół medytując, na wpół analizując naukowo teksty Pisma Świętego, zaprasza czytelnika w fascynującą podróż szlakiem emocji i więzi istniejących w ludzkim sercu: od łagodności, przez lęk i radość świętowania, aż po chorobę i cierpienie. Następnie wychodzi ku drugiemu człowiekowi, mówiąc o przyjaźni, miłości partnerskiej, która tworzy rodzinę. Na koniec zwraca uwagę na osoby starsze, dostrzegając wartość starości, ale także niebezpieczeństwa, jakie mogą się w niej kryć.
Wydawca: Homo Dei Rok wydania: 2011 ISBN: 978-83-62579-27-3 Format: 120x185 Stron: 144 Rodzaj okładki: Miękka |
Rozważania kard. Ravasiego ukazują oryginalność i ciągłą aktualność biblijnych świadectw, mówiących o tym, czym jest w swoim wnętrzu człowiek – to mikroskopijne ziarenko piasku we wszechświecie, wybrane i umiłowane przez Boga.
Spis treści
Wprowadzenie
I. Mikrokosmos uczuć
"Serce człowieka obmyśla drogi" (Prz 16, 9)
Łagodność i jej "znaki równości"
Ponad lękiem
Radość święta
Choroba i tajemnica cierpienia
II. Świat ludzkich więzi
Oblicza miłości
Przyjaciele duchem, przyjaciele ciałem
Para ludzka: na obraz Jego miłości
Rodzina: tryptyk obrazów biblijnych
Siwizna, "wieniec chwały"
Pod koniec piątego roku nauki przychodzi czas całkowicie szczególny – przygotowania do przyjęcia pierwszych święceń, święceń diakonatu. Napisałem, że jest to szczególny czas. Na czym polega owa szczególność? Otóż wraz ze święceniami kleryk staje się już duchownym, zaczyna przynależeć do stanu duchowieństwa. To wielka radość i zaszczyt, ale także wiążące się z tym obowiązki i zadania. Dlatego też przygotowania również są istotne.
„Kreatywna mniejszość” to pojęcie Benedykta XVI, którym określa rolę Kościoła w społeczeństwie. Zazwyczaj nowe wspólnoty mówią, że ich celem nie jest istnienie samych dla siebie, nawet wolałyby się rozpłynąć, żeby tylko cały Kościół był taki, jak zakładał twórca danej wspólnoty. Wtedy one byłyby niepotrzebne. Zatem nie jest to tworzenie nowych rzeczywistości na wzór nowych zakonów, ale działanie na wzór ruchu liturgicznego albo ekumenicznego, których zadaniem jest propagowanie nowego sposobu myślenia w całym Kościele.
Ze Zbigniewem Nosowskim, redaktorem miesięcznika „Więź” zaangażowany we wspólnotę Wiara i Światło rozmawiał Przemysław Radzyński