Współżycie seksualne jest znakiem oddania siebie. Jednak nie chodzi tutaj wyłącznie lub przede wszystkim o oddanie cielesne, gdyż nie byłoby to oddanie na miarę człowieka. Dzięki zdolności do świadomego i wolnego stanowienia o sobie samych, człowiek może podjąć decyzję o oddaniu całego siebie ukochanej osobie. W akcie tym dokonuje się krystalizacja pełni naszego „ja” – zostają w nim zaangażowane już nie tylko poszczególne władze: popęd seksualny, zmysły, uczucia, rozum czy wola, ale cały człowiek ze swoją przeszłością i przyszłością.

 

To oddanie siebie nie realizuje się na sposób przekazania rzeczy lub niewolniczej przynależności, ponieważ zachowujemy w dalszym ciągu możliwość osobistego rozeznawania i decydowania. Oddanie siebie nie oznacza również obietnicy trwania w pozytywnych uczuciach wobec wybranej osoby ani, tym bardziej, nieustannego pociągu seksualnego. Oddanie siebie jest decyzją zaangażowania całego siebie na wszystkich płaszczyznach życia w budowanie relacji z wybraną osobą. Decyzja ta, podjęta jednorazowo, domaga się potwierdzania jej każdego dnia w codziennych wyborach. Ze względu na swój cel – budowanie relacji, nasza decyzja musi spotkać się z identyczną decyzją osoby, której oddajemy siebie. Brak wzajemności w oddaniu siebie grozi również niebezpieczeństwem wykorzystania jednej osoby dla korzyści drugiej.

 

Oddanie siebie ma formę bezinteresownego, darmowego daru, ponieważ tylko ten sposób gwarantuje oddającej się osobie, że nie będzie ona przedmiotem handlu czy wymiany. Uczynić dar z siebie samego oznacza oddać siebie drugiej osobie w całości, we wszystkich aspektach życia, bez żadnych warunków i zastrzeżeń. Prawdziwy dar z siebie zakłada również wyłączność i nieodwołalność – możemy oddać siebie tylko jednej osobie raz na zawsze. Zastrzeżenie sobie możliwości wycofania daru zamienia ten dar w próbę wypożyczenia siebie samego, które nie licuje z godnością osoby.

 

Wzajemny dar z siebie niesie olbrzymie i radykalne konsekwencje nie tylko dla kobiety i mężczyzny zaangażowanych w tę relację, ale również dla całej społeczności, w której oboje funkcjonują. Stąd akt złożenia siebie w darze powinien mieć charakter publiczny. Wszystkie wspomniane powyżej warunki daru z siebie spełnia stan małżeński. Zatem dopiero małżeństwo jest w stanie wypełnić sobą całą treść współżycia seksualnego.

 

Po przeanalizowaniu tych 12 istotnych w relacji między kobietą a mężczyzną elementów, możemy podjąć próbę udzielenia odpowiedzi na nasze początkowe pytanie: czym jest miłość? O tym następnym razem :)

 

Pozdrawiam
Agnieszka Rogalska
www.przeznaczeni.pl