Wprowadzenie

W śródmieściu Krakowa przy ulicy Poselskiej jest barokowy kościół sióstr bernardynek pod wezwaniem świętego Józefa. W jednym z jego bocznych ołtarzy znajduje się późnogotycka figurka Dzieciątka Jezus, zwanego Koletańskim.

Pochodzenie i wczesne dzieje tej figurki są nieznane. Najstarszy i zarazem jedyny dokument został napisany dopiero na początku XVIII wieku na polecenie O. Bonawentury Świerklińskiego, prowincjała OO. Bernardynów. Dokument ten jest wiarygodny, gdyż autorka, jedna z sióstr koletek, opisuje wydarzenia, których sama była świadkiem, a także te, które przekazały starsze siostry, m.in. S. Druzjanna, jedyna koletka, która przeżyła epidemię zarazy szerzącą się w Krakowie około 1630 roku.

Od początku, gdy figurka znalazła się u sióstr koletek, aż do chwili obecnej, wszyscy, którzy z ufnością udają się do Dzieciątka Jezus z prośbą o pomoc, otrzymują liczne łaski i często cudowne uzdrowienia. Stąd też wierni od dawna chętnie odprawiają nowennę do Dzieciątka Jezus Koletańskiego. Zawiera ona, oprócz modlitw, fragmenty historii opisanej we wspomnianym dokumencie, a także niektóre cuda i łaski. Przy częstym jej odmawianiu można opuścić rys historyczny i opis cudów.