Dzisiejszy człowiek z pewnością jest bardziej wrażliwy niż kiedyś. Problemy ze znalezieniem sensu życia, podołaniem odpowiedzialności, konfrontacją ze złem ukazują ogrom ludzkiej niepewności. Ten brak spójności jest świadectwem życia wewnętrznego, w którym nie ma jedności. Aby ją osiągnąć, należy spojrzeć własnej słabości w twarz. Pierwszym krokiem jest przyjęcie postawy otwarcia i oczekiwania, które mają obudzić pragnienia naszej duszy. Bóg chce wejść z impetem w nasze życie, dać nam zakosztować swojej obecności i przekazać nam swój pokój i swoją radość. Najpierw musimy jednak otworzyć serce na Miłość, a umysł na światło Boże. Czy można zatem podjąć ryzyko omówienia tematu życia wewnętrznego? Tak, ponieważ chodzi o królestwo Boże w naszym sercu! Czy możemy myśleć, że nawiążemy relację z Bogiem, pomijając życie wewnętrzne? Nie, ponieważ wymaga ona doświadczenia osobistego spotkania z Bogiem.
 

Wejdźmy więc w swoje wnętrze i zastanówmy się nad gotowością naszej duszy i nad naszym pragnieniem przyjęcia i wysłuchania Go.

 

 

Wprowadzenie
 

1. Życie wewnętrzne a przyjęcie Boga

2. Życie wewnętrzne a przyjęcie samego siebie

3. Życie wewnętrzne a przyjęcie Chrystusa
 

1. Życie wewnętrzne a miłość własna

2. Życie wewnętrzne przeżywane w samotności i ciszy
 

1. Ewangelizacja naszych zranień

2. Przyjąć miłosierdzie

3. Tajemnica współczucia
 

1. Żyć rzeczywistą obecnością

2. Życie w Duchu Świętym

3. Wewnętrzna modlitwa kontemplacji
 

1. Życie wewnętrzne w centrum działania

2. Życie wewnętrzne w łonie miłości bliźniego

3. Przewodnictwo duchowe naszego życia wewnętrznego