logo
Czwartek, 25 kwietnia 2024 r.
imieniny:
Jarosława, Marka, Wiki – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Facebook
 
Drukuj
A
A
A
 
Maciej Szeszko SDS
II niedziela Adwentu... naszej drogi do Boga
katolik.tv
 


Nasza droga do BogaLudzkie ścieżki dla Pana Boga

Druga niedziela adwentu w wideo-rekolekcjach „Droga do Boga” – to myśli na temat ludzkich ścieżek i ich odpowiedniego przygotowania w nawiązaniu do cytatu z Ewangelii św. Marka: „Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego” (Mk 1,3).

Adwent to przede wszystkim dokładne porządki, mycie okien, odkurzanie, trzepanie dywanów, zakupy, prasowanie obrusów i odświętnych ubrań. Ale czym byłby ten czas bez przygotowań wewnętrznych? Zwykłym marnowaniem bądź zabijaniem czasu. Również to, co wewnętrzne musi zostać odpowiednio uporządkowane na przyjście Pana, a kosztuje to wiele pracy i wysiłku.

O tym, że przygotowanie drogi Panu wcale nie jest takie łatwe oraz że to, jakie relacje i więzi tworzymy z innymi jest bardzo ważne opowiada Maciej Szeszko SDS – w młodości związany z Ruchem Młodzieży Salwatoriańskiej, obecnie dyrektor i duszpasterz tego młodzieżowego ruchu.

Zapraszamy do oglądania!
 




Pierwsza niedziela adwentu: "Pan Bóg a ludzkie ścieżki życia"


 

 

 



 
Zobacz także
Józef Gaweł SCJ
Przebite Serce Chrystusa w sposób szczególny i naoczny pozwala zobaczyć nieskończoną miłość Boga, który dla zbawienia człowieka poniósł śmierć krzyżową. Serce jest znakiem i symbolem miłości. Trafnie napisał św. Bonawentura, że Serce Jezusa zostało zranione, abyśmy przez „widzialną ranę” ciała, dostrzegli „niewidzialną ranę” Boskiej miłości. 
 
Marcin Jakimowicz
Na wydarzenia swego życia patrz uważnie, są od Boga, więc przyjmuj je odważnie – śpiewa Darek Malejonek, zdradzając kwintesencję duchowego rozeznania. Ma rację. Bóg działa przede wszystkim przez wydarzenia naszego życia. Po latach widzimy, że puzzle zaczynają do siebie pasować. W jaki sposób każdego dnia rozeznać wolę Bożą i odczytać plan „z nieba rodem”? 
 
br. Andrzej Zębik OFMCap.
W 1543 r. do furty kapucyńskiego klasztoru zadzwonił dwudziestoośmioletni Feliks, wyrażając pragnienie zostania zakonnikiem. Był dojrzałym mężczyzną, miał za sobą doświadczenie ciężkiej pracy na roli. Od dziecka wychowany przez głęboko wierzących rodziców w atmosferze zdrowej i prostej religijności. Jego powołanie kształtowało się pod wpływem dziecięcego zauroczenia opowieściami o pustelnikach, a przede wszystkim dzięki codziennemu chrześcijańskiemu życiu w rodzinie...
 

___________________

 reklama
Działanie dobrych i złych duchów
Działanie dobrych i złych duchów
Krzysztof Wons SDS