Islam
Gorliwość mahometan jest przerażająca. Do wyznawców innych religii odnoszą się z wrogością i zarozumiałością. Homeini mordował nawet wyznawców własnej religii. Dlaczego tak się różnimy miedzy sobą?
Na przestrzeni wieków między mahometanami a chrześcijanami trwały spory i zacięte walki - ich przedłużeniem są walki w Libanie. W celu przezwyciężenia tej wrogości Sobór Watykański II podkreślił wiele dodatnich cech islamu: wiarę w jednego Boga, we wskrzeszenie umarłych, w sąd ostateczny, a także praktyki religijne: modlitwę, jałmużnę, post, świętowanie piątku. Mimo to islam jako religia "oddolna" (ludzka), jako jedna z wielkich religii niechrześcijańskich, zawiera także fragmentaryczne wyobrażenie o Bogu i człowieku - nie uznaje Jezusa Chrystusa za Boga i Zbawiciela, praktykuje wielożeństwo i nietolerancję wobec innych religii.
Nauka islamu oparta jest w dużej mierze na starotestamentowym i chrześcijańskim objawieniu. Stąd też po judaizmie islam jest religia ze wszystkich najbliższa chrześcijaństwu. Według Nowego Testamentu Chrystus jest nie tylko prorokiem (za takiego uznaje Go również islam), ale On przychodzi od Boga: "Boga nikt nigdy nie widział. Jednorodzony Bóg (tak nazwany jest Chrystus), który jest w łonie Ojca, o Nim pouczył" (J l, 18). On przekazuje nam nie tylko prawdy religijne (jak w islamie). On sam jest Objawieniem Bożym. Nie tylko przez to, co mówi i czyni, ale także przez to, czym jest. "Kto mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca" (J 12, 45) - mówi o osobie samym. W ten sposób stawia się na równi z Bogiem.
Fr. Justin - "Rosary Hour"
http://www.rosaryhour.net/
Mszalny akt pokuty ma dużo wspólnego z przywołaną historią. Jest krótki, ale bardzo ważny. W jednej chwili mamy stanąć w Bożej obecności. Kapłan, proponując moment ciszy, wprowadza nas w ten czas. To właśnie teraz nasze serce ma się spotkać z Majestatem Boga. Nie jest łatwo nagle stanąć przed naszym Panem w szczerości serca. Najważniejsze, aby nie zapomnieć o trzech ważnych decyzjach: staję w prawdzie o własnej grzeszności; szczerze żałuję za grzechy; wyrzekam się zła. Św. Jan napomina nas, że "jeśli mówimy, że nie mamy grzechu, to samych siebie oszukujemy i nie ma w nas prawdy" (1 J 1, 8).