Czy w świecie zdominowanym kultem młodości jest miejsce dla tych, którzy wiosnę swego życia mają już za sobą? – zadawano takie pytanie podczas Ogólnopolskej Konferencji Naukowąej „Osoba starsza w perspektywie pastoralno-społecznej” zorganizowanej przez Katedrę Zarządzania Publicznego i Nauk Społecznych Uniwersytetu Ekonomicznego w Katwicach oraz Wydział Teologiczny Uniwersytetu Śląskiego. Odbyła się ona 5 maja w auli WTL.

 

- Podejmowana refleksja wymykała się spod sztywnych reguł klasyfikacji naukowej. Pojawiały się bowiem wątki nie tylko ekonomiczne, teologiczne, czy socjologiczne, ale także filozoficzne i etyczne. Ta interdyscyplinarność naukowa jest zamierzonym celem organizatorów i zdecydowanie jednym z największych jej walorów. Rzadko bowiem można znaleźć tak odmienne środowiska, które podejmują obopólną próbę refleksji nad wspólnie wybranym i przygotowanym problemem z pozoru słabo przystającym do siebie albowiem łączącym zakres myśli  pastoralno – społecznej – deklarują organizatorzy konferencji.

 

W tym roku newralgicznym zagadnieniem stała się „osoba starsza” i to nie tylko jako zjawisko społeczno - kulturowe, ale także jako problem językowy, albowiem - jakże to nazywać dziś kogoś starcem? Pojawiła się więc sugestia, aby stosować sformułowanie: „późna dojrzałość”, jednak i ona nie znalazła uznania, albowiem skojarzono je z postawą „opóźnienia w rozwoju”. Ostatecznie więc wysunięto postulat aby nie bać się stosowania słowa „starość”, jak też nie obawiać się całego stanu egzystencjalnego, który niesie dla człowieka ten czas „jesieni życia”. 

 

Oprócz refleksji teoretycznej pojawiły się także wystąpienia podejmujące typowo praktyczne rozwiązania zagadnień gerontologii. Dotyczyły one problematyki opieki zdrowotnej, przemian demograficznych w naszym społeczeństwie, a także zaangażowania intelektualno - naukowego na Uniwersytetach Trzeciego Wieku.
 

Prelegenci przedstawiający swe wystąpienia reprezentowali kilka środowisk naukowych. Oprócz powyżej wspomnianego Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach oraz Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Śląskiego, byli także przedstawiciele Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie, Wyższej Szkoły Humanitas ze Sosnowca, oraz Górnośląskiej Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Kardynała Augusta Hlonda w Mysłowicach. Ta różnorodność reprezentantów poszczególnych szkół wyższych to kolejny przykład doskonałej współpracy i wysiłku jaki przez minione lata został włożony w zorganizowanie konferencji, która wzajemnie integruje naukowców, na co dzień działających w bardzo odmiennych środowiskach.