8 września Kościół świętuje urodziny Matki Bożej. Z tej okazji przypominamy artykuł Marioli Wiertek właśnie o narodzinach i dzieciństwie Marii z Nazaretu.

Z Apokryfu: Pewnego dnia Anna udała się do ogrodu, by tam opłakiwać swoje życie. Kiedy podniosła oczy w niebo i zobaczyła gniazdo wróbli na drzewie laurowym, wypowiedziała błagalną modlitwę do Boga: Panie, Boże wszechmogący, który obdarzyłeś potomstwem wszystkie stworzenia, zwierzęta dzikie i domowe, gady, ryby, ptaki i wszystko to cieszy się ze swego potomstwa, dlaczego mnie jedną odsunąłeś od daru twojej łaskawości? Ty wiesz, Panie, że do początku małżeństwa złożyłam ślub, iż jeżeli dasz mi syna lub córkę ofiaruję je tobie w twym świętym przybytku.

Wtedy ukazał się Anioł, który zapowiedział narodzenie dziecka

Narodzenie Najświętszej Maryi Panny obchodzono już w V w. w Jerozolimie, a kult łączono z uroczystością poświęcenia bazyliki w miejscu, które według tradycji uważano za miejsce Narodzenia NMP. Dziś stoi tam kościół św. Anny. Znajduje się on w chrześcijańskiej dzielnicy Jerozolimy, w pobliżu Bramy św. Szczepana, zwanej również Bramą Lwią.

Wydarzenie to uznawano za jedno z najważniejszych świąt maryjnych, bo zapowiadało narodzenie Jezusa Chrystusa. Ten związek między narodzeniem Maryi i narodzeniem Jezusa bezpośrednio wyjaśniają czytania biblijne. Szczególnie proroctwo Micheasza (Mi 5,1-4a) oraz Ewangelia (Mt 1,1-16.18-23).

Tradycja przekazuje, że rodzice Najświętszej Maryi Panny: św. Anna i św. Joachim byli pobożnymi Żydami. Mimo sędziwego wieku nie mieli dziecka. W tamtych czasach traktowano to jako karę za grzechy przodków. Dlatego Anna i Joachim gorliwie prosili Boga o dziecko. Bóg wysłuchał ich próśb i w nagrodę za pokładaną w Nim bezgraniczną ufność sprawił, że po latach oczekiwań Anna urodziła córkę, którą nazwano Miriam. Imię to niesie ze sobą kilka symbolicznych znaczeń. W języku hebrajskim Mirijam oznacza: być pięknym, wspaniałym. W języku syryjskim znaczy: Pani (także: orędowniczka, piękna, napawająca radością). Inne źródła podają też znaczenie tego imienia jako: gorycz, smutek, ukochana, jeszcze inne jako: pragnąca dziecka, pełna goryczy lub buntownicza.

Św. Anna nie wiedziała jeszcze wtedy, że Maryja została niepokalanie poczęta i jest zachowana od wszelkiego grzechu, by później, będąc posłuszną Bożej woli, stać się Matką Boga.

Księgi Pisma Świętego nie podają miejsca urodzenia Maryi ani też daty Jjej przyjścia na ziemię. Jeśli jednak przyjmiemy za punkt wyjścia 1 rok naszej ery jako datę narodzenia Chrystusa, to należy się zgodzić, że Maryja przyszła na świat pomiędzy 20 a 16 rokiem przed naszą erą.

Z pism apokryficznych mówiących o Matce Bożej należałoby wymienić przede wszystkim: Protoewangelię Jakuba, Ewangelię Pseudo-Mateusza, Ewangelię Narodzenia Maryi, arabską Ewangelię o Młodości Chrystusa, Historię Józefa Cieśli i Księgę o Przejściu Maryi. Największy wpływ wywarła na tradycję Kościoła Protoewangelia Jakuba. Pochodzi ona bowiem z roku ok. 150, więc jest bardzo bliska Ewangelii św. Jana. To właśnie z niej dowiadujemy się, że rodzicami Maryi byli św. Joachim i św. Anna, i że Maryja jako kilkuletnie dziecię została przez rodziców ofiarowana w świątyni, gdzie też zamieszkała. Śladem tego opisu jest obchodzone w kalendarzu liturgicznym w dniu 21 listopada wspomnienie Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny.

Pierwsze wzmianki o liturgicznych obchodach narodzin Maryi pochodzą z VI w. Święto powstało prawdopodobnie w Syrii, gdy po Soborze Efeskim kult maryjny w Kościele przybrał zdecydowanie na sile. Wprowadzenie uroczystości przypisuje się papieżowi św. Sergiuszowi I w 688 r. Na Wschodzie uroczystość ta musiała istnieć wcześniej, bo homilie na ten temat wygłaszali św. German (+ 732) i św. Jan Damasceński (+ 749). W Rzymie gromadzono się w dniu tego święta w kościele św. Adriana (powstał z przerobionej sali senatu rzymskiego), a następnie w uroczystej procesji udawano się z zapalonymi świecami do Bazyliki Matki Bożej Większej. Datę 8 września Kościół przyjął ze Wschodu – znajdowała się w sakramentarzach: gelazjańskim i gregoriańskim. Święto rozszerzało się w Kościele powszechnym dość wolno – wynikało to m.in. z tego, że wszelkie informacje o okolicznościach narodzenia Bożej Rodzicielki pochodziły z apokryfów.

Święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny przypomina nam, że Maryja była kimś wyjątkowym, ale także pozostała zwykłym człowiekiem. Choć zachowana od zepsucia grzechu, przez całe życie posiadała wolną wolę, nie była do niczego zmuszana. Tak, jak każdy z nas, miała swoich rodziców, rosła, bawiła się, pomagała w prowadzeniu domu, posiadała swoich znajomych i krewnych. Dopiero Jej zaufanie, posłuszeństwo i pełna zawierzenia odpowiedź na Boży głos sprawiły, że "odtąd będą chwalić Ją będą wszystkie pokolenia".

Jakie życzenia złożyłbyś Maryi w dniu Jej Urodzin? Zapraszamy do składania życzeń, które dotrą prosto do nieba…

Mariola Wiertek
franciszkanie.pl