logo
Wtorek, 14 maja 2024 r.
imieniny:
Bonifacego, Julity, Macieja – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Facebook
 
Drukuj
A
A
A
 
O. Jacek Salij OP: Beatyfikacja Prymasa Wyszyńskiego odnowi wdzięczność za to, co zrobił dla Kościoła
 


Przygotowanie Kościoła w Polsce do rocznicy 1000-lecia chrztu było - w ocenie wybitnego teologa o. prof. Jacka Salija OP - największą zasługą Prymasa Stefana Wyszyńskiego. 28 stycznia w warszawskiej Archikatedrze modlono się o owoce beatyfikacji Prymasa Tysiąclecia


Comiesięcznej Mszy świętej przewodniczył bp Michał Janocha, który dziękując dominikańskiemu kaznodziei podkreślił, że ukazał on kard. Stefana Wyszyńskiego jako postać profetyczną. – To była wielka lekcja nie tylko przeszłości, ale i teraźniejszości – stwierdził dziękując o. Salijowi OP za “słowa płynące z głębi serca, mądrości i własnego doświadczenia”.

 

O. prof. Jacek Salij całe kazanie poświęcił Prymasowi Wyszyńskiemu i Kościołowi. Mówiąc o jego największej zasłudze przypomniał, że pomysł Wielkiej Nowenny dojrzewał na modlitwie Prymasa, w czasie jego uwięzienia. Uroczysta inauguracja przygotowań do Milenium Chrztu miała miejsce 26 sierpnia 1956 r. gdy złożone zostały Śluby Jasnogórskie. – Też wtedy byłem na Jasnej Górze i uczestniczyłem w tym wiekopomnym wydarzeniu, wśród miliona ludzi – wspominał dziś prawie 79-letni nestor polskiej teologii. Opowiadał, że właśnie wtedy zaczęły się wielkie, dziewięcioletnie rekolekcje narodowe. – To dzisiaj jest nie do wyobrażenia, że dzień po dniu, przez 9 lat, kilka a nawet kilkanaście tysięcy ludzi uczestniczyło w tych rekolekcjach. Cały naród! – podkreślił kaznodzieja.

Teolog przypomniał też, że Prymas Wyszyński ze względu na dobro Kościoła wiele przecierpiał. W ówczesnej prasie – co można dziś sprawdzić w bibliotekach lub internecie – był przedstawiany jako “kompletny głupiec i ten, który szkodzi nie tylko polskiemu narodowi, ale Kościołowi. Przeciwstawiano go papieżowi Janowi XXIII.

 

– Warto to sobie uświadomić – mówił o. Salij OP, że powinniśmy mieć więcej roztropności i zbyt łatwo nie przyłączać się do pochopnych potępień czy to Episkopatu czy duchowieństwa. – Księdzem zostałem w roku 1966 i doskonale pamiętam, jak ludzie głęboko wierzący mówili wtedy kalkami z języka komunistów: “Czy nie dałoby się tego Prymasa Wyszyńskiego uciszyć? Ile on szkody przynosi Kościołowi? Jak on kompletnie nie rozumie ducha Soboru!”.

 

Dominikanin wyraził nadzieję, że kiedy beatyfikacja kard. Stefana Wyszyńskiego zostanie ogłoszona, to odnowi się nasza wdzięczność za to, co Prymas Wyszyński zrobił dla Kościoła i naszego narodu. Mówił też o typowej dla Prymasa Wyszyńskiego postawie wiary, że “Chrystus już zwyciężył, a Matka Boża jest naturalną gwarantką tego, że Kościół wyjdzie zwycięsko z wszelkich opresji”.

 

“Nie wolno nam czekać na lepsze czasy. Dzisiaj jesteśmy wezwani do służby ludowi Bożemu, głoszenia Ewangelii i sprawowania świętych sakramentów. To była szalenie ważna cecha pasterzowania Prymasa Wyszyńskiego, że wiedział, iż w tej oto sytuacji – chociaż tak trudnej – po prostu jest powołany, by swoje powinności pasterskie pełnić jak najlepiej – mówił o. Salij OP.

 

– Prymas wiedział, że z chwilą odcięcia go od ludu Bożego nie przestał być jego pasterzem. Wiedział, że zadaniem biskupa jest dać świadectwo Jezusowi, tak samo w okowach więzienia jak poprzez głoszenie na ambonie i sprawowanie sakramentów – zaznaczył kaznodzieja.

 

Po Mszy świętej – jak co miesiąc – uczestnicy liturgii modlili się przy sarkofagu kard. Stefana Wyszyńskiego o owoce jego beatyfikacji.


archwwa.pl