Paschalne Misterium Chrystusa jest najstarszą doroczną uroczystością w Kościele, sięgającą korzeniami Paschy Starego Testamentu, która dla narodu wybranego była pamiątką wyzwolenia z niewoli egipskiej. Treścią chrześcijańskiej Paschy jest o wiele większe wyzwolenie, którego Chrystus dokonał dla całej ludzkości przez swoją śmierć i zmartwychwstanie.

 

Od Niedzieli Wielkanocnej aż do niedzieli Zesłania Ducha Świętego Kościół przeżywa 50 dni jako jeden uroczysty dzień radości ze zmartwychwstania Chrystusa, jako jedną „wielką niedzielę”. Symbolami okresu wielkanocnego są paschał, baranek wielkanocny, figura Jezusa Zmartwychwstałego oraz krzyż z czerwoną stułą.

 

Od II wieku datuje się zwyczaj obchodzenia przez chrześcijan pamiątki Zmartwychwstania Pańskiego jako osobnego święta. Od IV wieku Kościół obchodzi Wielkanoc przez osiem kolejnych dni, tworzących oktawę uroczystości Zmartwychwstania. Kończy się ona w drugą niedzielę wielkanocną, czyli w niedzielę Miłosierdzia Bożego. Dni oktawy mają najwyższą rangę uroczystości Pańskich.

 

Do tego okresu liturgicznego odnosi się trzecie przykazanie kościelne: „Przynajmniej raz w roku, w okresie wielkanocnym przyjąć Komunię świętą”.

 

Ojciec Święty Jan Paweł II w dokumencie „Novo Millennio Ineunte” wydanym w roku 2001, zachęca do praktyki kontemplowania pełnej Ikony naszego Zbawiciela: „Kościół nie może zatrzymać się na wizerunku Ukrzyżowanego. Chrystus jest Zmartwychwstałym! Właśnie w Chrystusa zmartwychwstałego wpatruje się dzisiaj Kościół”.

 

Kontemplacji Oblicza Chrystusa żyjącego, zwycięskiego i chwalebnego, siedzącego „po prawicy Ojca” i żyjącego w Kościele, służyć może nabożeństwo Drogi Paschalnej, zwane Drogą Światła (Via Lucis).

 

Nabożeństwo to zostało wprowadzone w latach 90-tych XX wieku we Włoszech, powoli przyjmuje się ono w innych krajach, także w Polsce. Inicjatywę tę poparł i uznał za bardzo cenną Główny Rzymski Komitet Wielkiego Jubileuszu Roku 2000. Nabożeństwo Drogi Światła zamieścił on w oficjalnym modlitewniku Roku Jubileuszowego.

 

W czasie tego nabożeństwa, wzorowanego na Drodze Krzyżowej, w formie czternastu stacji rozważane są następujące wydarzenia biblijne: zmartwychwstanie, pusty grób, Magdalena, w drodze do Emaus, spotkanie przy stole, chrystofania wobec wielu, władza odpuszczania grzechów, świadectwo Tomasza, chrystofania nad jeziorem, prymat Piotra, posłanie uczniów w świat, wniebowstąpienie, czuwanie z Maryją w Wieczerniku, zesłanie Ducha Świętego.