40. Jubileuszowa Piesza Pielgrzymka z Krakowa-Skałki, prowadzona przez paulinów, dotarła na Jasną Górę 16 lipca, w święto Matki Bożej Szkaplerznej. Przewodnikami i duszpasterzami pielgrzymki są ojcowie z Klasztoru Ojców Paulinów na Skałce i bracia klerycy z WSD Zakonu Paulinów. 

 

Pielgrzymka, która wyruszyła z sanktuarium św. Stanisława, biskupa i męczennika, przybyła kilka dni wcześniej ze względu na Światowe Dni Młodzieży. 

 

W tym roku po raz pierwszy pielgrzymkę prowadził o. Rafał Kwiecień, neoprezbiter, nowo wyświęcony kapłan w Zakonie Paulinów. 

 

„Wielki jubileusz w Roku Miłosierdzia, Kraków-Skałka świętuje, 40 lat wychodząc do Matki Bożej, dziękując za chrzest, dziękując za miłosierdzie – mówi br. Adam Turczak-Linsztet, wędrujący w pielgrzymce kleryk kursu III - Pogoda była różna, raz padał deszcz, raz szliśmy w środku burzy, innego dnia było 35, 40 stopni. Ale z Bożą pomocą dotarliśmy na Jasną Górę wszyscy, radośnie, w zdrowiu do tronu Matki Bożej”. 

 

Trasę z Krakowa na Jasną Górę w ciągu 6 dni pokonało 270 osób. „W większości są to stali pielgrzymi, ale mamy też pielgrzymów, którzy idą pierwszy raz, są też pielgrzymi z zagranicy, ze Sztokholm czy Holandii, są to coraz częstsze przypadki, że właśnie z całego świata do Krakowa, na Skałkę przyjeżdżają pielgrzymi, by razem z nami wędrować do Matki Bożej” – informuje br. Adam Turczak-Linsztet. 

 

Pierwszym przewodnikiem Pielgrzymki z Krakowa-Skałki był o. Rufin Abramek, kolejnym o. Zachariasz Jabłoński, później o. Zygmunt Okliński. „Dzisiaj idzie z nami neoprezbiter, wyświęcony miesiąc temu o. Rafał Kwiecień, i to on prowadził nas, pouczał, dawał wskazówki, posługiwał w sakramencie pokuty i pojednania, za co mu jesteśmy bardzo wdzięczni – mówi kleryk Adam – Także naszą wdzięczność w modlitwie wyrażamy do tych wszystkich, którzy już z nami nie pielgrzymują, którzy już odeszli do Pana, dziękujemy im za to wstawiennictwo w niebie, dzięki któremu możemy tutaj przychodzić”. 

 

Koordynatorem pielgrzymki i kwatermistrzem był br. diakon Jacek Chamernik. 

 

Szczególną modlitwą pielgrzymi obejmowali osobę o. Grzegorza Prusa, przeora krakowskiej Skałki i rektora Seminarium paulińskiego: „Trafił około półtora tygodnia przed wyjściem pielgrzymki do szpitala. Jego stan był bardzo ciężki, natomiast pielgrzymi polecali go w swoich modlitwach – informuje br. Adam – O. Grzegorz kazał pozdrowić pielgrzymów, przekazać, że łączy się z nami w modlitwie”. 

 

„Pielgrzymowanie – bardzo podoba mi się sformułowanie ‘rekolekcje w drodze’ – mówi br. Adam Turczak-Linsztet – Wprawdzie sam dużo czasu nie spędziłem na pielgrzymim szlaku na nogach, dlatego, że musiałem koordynować niektóre sprawy związane z organizacją pielgrzymki, natomiast te momenty, kiedy mogłem iść z braćmi, z siostrami, z moimi współbraćmi jeszcze bardziej pogłębiając tę świadomość, że mamy jeden cel – nie tylko dojście na Jasną Górę, ale wspólne uwielbianie Boga – jest przeżyciem niesamowitym. Dla mnie ta pielgrzymka to jest drugi raz, kiedy idę w pielgrzymce skałecznej, w ogóle w pielgrzymce. To jest taki czas ładowania akumulatorów. Teraz zaczyna się posługa na Jasnej Górze pielgrzymom, tak licznie przybywającym, już niedługo Światowe Dni Młodzieży w Krakowie, co wiąże się z przybyciem wielu pielgrzymów na Jasną Górę – ta pielgrzymka jest potrzebna do tego, żeby naładować swoje akumulatory”. 

 

Na jasnogórskim Szczycie pielgrzymów witał o. Sebastian Matecki, paulin: „To wielka radość dla nas, gdy możemy spoglądać na pielgrzymów i budować nasze serca i postawy naszej wiary widząc, z jaką radością wkraczacie do jasnogórskiego sanktuarium – ile w was entuzjazmu, ale przede wszystkim głębokiego ducha wiary i pobożności”. 

 

W niedzielę, 17 lipca pielgrzymi zgromadzili się w bazylice, gdzie o godz. 9.00 rozpoczęła się Msza św. Eucharystii przewodniczył i homilię wygłosił o. Kazimierz Maniecki, definitor Zakonu Paulinów. Zebranych witał o. Rafał Kwiecień, przewodnik pielgrzymki ze Skałki. 

 

„Bardzo się cieszę, że chociaż przez chwilę mogę stanąć na tym pięknym szlaku waszej pielgrzymki, i wspólnie z wami dziękować za to wszystko, co Pan Bóg uczynił dla was przez Maryję w czasie tych pięknych, pielgrzymkowych dni – mówił w kazaniu o. Kazimierz Maniecki – Również pamiętamy o ojcu przeorze, o ojcu Grzegorzu, który wspierał was może najbardziej i pomagał przez swoje cierpienie, i przez to, że musiał zostać w szpitalu”. 

o. Stanisław Tomoń