Pielgrzymka
Wśród katolików bardzo popularne są pielgrzymki. Są one jakąś formą nabożeństwa, manifestacją pobożności, wędrówką pątników do miejsc kultu religijnego. Występują one nie tylko w chrześcijaństwie, ale i w innych religiach, prawda?
Pielgrzymki wiążą się sanktuariami. Ściągają do nich pątnicy, by odczuwalnie zjednoczyć się z bóstwem, wyprosić sobie łaski, miłosierdzie i przebaczenie, oddać cześć i dziękczynienie. Występują one w wielu religiach. Indie, Chiny, Japonia, Bliski Wschód posiadają niezliczoną ilość sanktuariów, świątyń i miejsc uważanych za święte, cieszących się do dnia dzisiejszego dużą frekwencją. Rzeki Ganges i Brahmaputra to "święte rzeki", gdzie wyznawcy braminizmu dokonują obrzędowych kąpieli i wrzucają prochy zmarłych. Wulkan Fudżi-jama (Japonia) jest "świętą górą", odwiedzaną przez tysiące pielgrzymów. Dla Żydów świętą górą jest Synaj, miejsce zawarcia przymierza Boga z Mesjaszem (Izraelem), oraz Syjon. Z czasem rozciągnięto tę nazwę na całą górę, a nawet na miasto Jerozolimę ("Córa Syjonu"). Kaaba, świątynia w Mekce, jest świętym miejscem muzułmanów, celem ich dorocznych obowiązkowych pielgrzymek.
Dla chrześcijan najważniejszym miejscem pątniczym stała się Ziemia Święta, a w niej Jerozolima i Grób Chrystusa. Zachowały się liczne szlaki wędrowne, słynne opowiadania i opisy pielgrzymek. Od II wieku pielgrzymki kierowały się także do Rzymu, do grobu apostołów, św. Piotra i Pawła. Trzecim najstarszym i najsłynniejszym ośrodkiem pielgrzymowania, aż do czasów nowożytnych, było sanktuarium św. Jakuba w Compostelli. Od późnego średniowiecza aż do naszych czasów najsłynniejszym sanktuarium maryjnym Europy jest Loreto we Włoszech. W naszych czasach ośrodkami pielgrzymek światowych są Lourdes i Fatima. Pątnicy chrześcijańscy są - na wzór Abrahama - "pielgrzymami w obcej krainie", w drodze "do ojczyzny niebieskiej", do "domu Ojca", do Chrystusa.
więcej na stronach www.salwatorianie.pl/pp
Fr. Justin - "Rosary Hour"
http://www.rosaryhour.net/
Bóg stoi przy tobie. Jest obecny. Uczestniczy. Jego obecność jest zasadniczo różna od stojącego pomnika lub obojętnej obserwacji strażnika. On chce być w relacji i do niej zaprasza. Jeśli jest pragnienie relacji i jest obecność – może powstać więź. Przez modlitwę. Modlitwa, która zaczyna się od konkretnych momentów dnia (np. rano i wieczorem), rozszerza się przez rozważanie i noszenie w sobie Słowa np. z Ewangelii dnia, z rekolekcji; zaczyna przenikać życie, kiedy wpływa na nasze decyzje, a stopniowo – może stać się obecna bez przerwy.
Proroctwo brzmi tak: A ty, Betlejem Efrata, najmniejsze jesteś wśród plemion judzkich! Z ciebie mi wyjdzie Ten, który będzie władał w Izraelu, a pochodzenie Jego od początku, od dni wieczności (Mi 5,1-4a). W tej zapowiedzi uderza i zdumiewa wielki kontrast: oto z najmniejszego Betlejem wyjdzie Ktoś, o kim powiedziano: a pochodzenie Jego od początku, od dni wieczności. Już ponad dwadzieścia wieków upłynęło od spełnienia proroctwa Micheasza i tyle samo wieków olśniewa ludzi to, że Bóg ma upodobanie w tym, by obdarowywać i uszczęsliwiać właśnie to, „co” małe, najmniejsze i pokorne...