O pięknie konsekracji, czyli poświęcenia się Bogu na całe życie, wierności Kościołowi i służbie człowiekowi w codzienności przypomnieli na Jasnej Górze uczestnicy XVI pielgrzymki przedstawicieli stanów zaliczanych do tzw. Indywidualnych Form Życia Konsekrowanego. To dziewice, wdowy, wdowcy, pustelnice i pustelnicy. Podczas Mszy św. bp Jacek Kiciński przewodniczący Komisji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego przypomniał, że zadaniem osób oddanych na wyłączną służbę Bogu jest życie na ziemi, ale ze spoglądaniem w niebo.

- Macie być ludźmi adwentu czyli pokazywać współczesnemu człowiekowi jak oczekiwać na Jezusa - podkreślał kaznodzieja i mówił: „Jezus zaprasza nas byśmy jak On i Jego uczniowie przechodzili przez nasze współczesne miasta i wioski, abyśmy głosili Ewangelię, dostrzegali konkretne osoby i konkretne twarze”.

- Mamy przechodzić przez miasta i wioski, mamy litować się nad znękanymi, mamy pomagać przywrócić utraconą nadzieję, mamy pomagać wyrywać się współczesnemu człowiekowi z różnego rodzaju form zniewolenia duchowego - wzywał osoby konsekrowane bp Kiciński.

Przypominał, że „pierwszym obszarem nowej ewangelizacji jest ożywienie tego duszpasterstwa tradycyjnego, w którym uczestniczymy, bo grozi nam bylejakość i letarg”.

Osoby, które przyjęły indywidualną konsekrację żyją już we wszystkich diecezjach w Polsce. Obserwowany jest rozwój takich powołań, w ciągu ostatnich dwóch lat jest to wzrost o niemal 30 proc.

- Staramy się naszym życiem dawać świadectwo oddania Chrystusowi i drugiemu człowiekowi w zwykłej codzienności - podkreśliła Małgorzata Tarnachowicz dziewica konsekrowana z Podkomisji KEP ds. Indywidualnych Form Życia Konsekrowanego.

- Każda z nas ma swoje miejsce, w którym Jezus Chrystus chce, żeby Mu tę miłość okazywać - w służbie, świadectwie, w różnych miejscach w pracy. Myślę, że bardzo ważna jest dzisiaj, w niewątpliwie trudnych czasach, wierność; wierność Kościołowi, nie tylko Bogu, ale również trwanie w Kościele, miłość do Kościoła - tłumaczy Tarnachowicz.

Z kolei ks. Tomasz Rusiecki, przewodniczący Podkomisji Konferencji Episkopatu Polski ds. Indywidualnych Form Życia Konsekrowanego, zauważa, że niewątpliwie rozwijający się w Polsce stan dziewic, wdów i wdowców konsekrowanych jest odpowiedzią na potrzeby duchowe. - W konsekracji jest jakieś piękno, a piękno zawsze wychodzi z rąk Bożych. Człowiek może je zepsuć, ale to piękno fascynuje. Jest potrzebne Kościołowi i światu - podkreśla duchowny.

- Wdowi grosz do skarbony Kościoła to nasze trwanie przy Bogu w codzienności mimo trudów powodowanych samotnością, często chorobą czy cierpieniem - zauważa Elżbieta Płodzień wdowa konsekrowana także z Podkomisji Konferencji Episkopatu Polski ds. Indywidualnych Form Życia Konsekrowanego. Swoje modlitwy i życie ofiarują za biskupa i kapłanów diecezji, o jedność chrześcijan, za małżeństwa, zwłaszcza te w kryzysie.

Sylwia Plata z diec. pelplińskiej jest psychologiem i psychoterapeutą, do stanu dziewic konsekrowanych została włączona niespełna 2 lata temu. Jak podkreśla była to naturalna konsekwencja jej rozwoju duchowego i rozeznania rodzaju życia z Bogiem. Jak podkreśla dziewice nie zrywają kontaktu z codziennością, wręcz przeciwnie - są posłane do świata. Zauważa, że jej przeżywanie codzienności jeszcze mocniej wpisało się doświadczenie służby.

Beata z diec. elbląskiej pochodzi z katolicko-ewangelickiej rodziny, na co dzień jest urzędniczką. Jak wspomina, w jej domu nie rozmawiało się o Bogu, to był temat tabu, rodzice byli niewierzący. Nawrócenie przeżyła podczas rekolekcji ewangelizacyjnych na studiach, rozeznawanie powołania było w jej przypadku dłuższym procesem. O stanie dziewic konsekrowanych dowiedziała się od kierownika duchowego. O swojej konsekracji mówi, że to „najfajniejsza, najpiękniejsza sprawa w jej życiu, że mogła odpowiedzieć Chrystusowi - tak”.

W Polsce indywidualne życie konsekrowane wybrało obecnie 371 wdów, 2 wdowców oraz 262 dziewice. Obok dziewic i wdów konsekrowanych, w kraju rozwija się też trzecia forma indywidualnego życia konsekrowanego - życie pustelnicze.

Przed aktem konsekracji zarówno kandydatki do stanu dziewic i wdów konsekrowanych przechodzą odpowiednią formację, poznają istotę powołania, historię danego stanu oraz współczesnych wymagań Kościoła. Następnie składają swoje śluby na ręce biskupa ordynariusza. Obrzęd konsekracji ma uroczysty i publiczny charakter.

Kobiety, które włączane są do grona dziewic konsekrowanych, przyjmują z rąk biskupa symbole: obrączkę - znak zaślubin z Chrystusem oraz brewiarz - narzędzie osobistego uświęcenia przez modlitwę.

Stan dziewic i wdów konsekrowanych w Kościele jest starszy od zgromadzeń zakonnych. Po wiekach przerwy Kościół powrócił do konsekracji dziewic w latach 60. ubiegłego stulecia dzięki papieżowi Pawłowi VI, a w 1994 r. w czasie Synodu Biskupów w Rzymie Jan Paweł II przypomniał o praktyce wdowieństwa konsekrowanego.

W 2018r. Stolica Apostolska wydała Instrukcję o dziewicach konsekrowanych „Ecclesia Sponsae Imago”. Jest to pierwszy tej rangi dokument na ten temat.

Izabela Tyras/Mirosława Szymusik
jasnagora.com