logo
Czwartek, 18 kwietnia 2024 r.
imieniny:
Apoloniusza, Bogusławy, Gościsławy – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Facebook
 
Drukuj
A
A
A
 
Fr. Justin
Przymierze z Bogiem
materiał własny
 


Przymierze z Bogiem

Stary Testament podaje, ze Bóg zawarł przymierze z narodem wybranym. Czy rzeczywiście Bóg potrzebuje zawierać przymierze z ludźmi?

Nie. Nie potrzebuje On przymierza z ludźmi, bowiem posiada pełnię doskonałości. Potrzebne jest ono nam, gdyż ludzkie szczęście leży w zjednoczeniu z Bogiem. Bóg pragnie naszego zbawienia i w tym sensie chce przymierza z każdym człowiekiem i ze wszystkimi narodami. Po upadku pierwszych rodziców Bóg wielokrotnie odnawiał przez patriarchów przymierze z ludźmi. Gdy Izraelitów wyprowadził z niewoli egipskiej, uroczyście odnowił je na Synaju i przez Mojżesza wyraził jego zobowiązania w dziesięciu przykazaniach. Jednocześnie prorocy zapowiadali nowe i doskonałe przymierze. Ich proroctwo wypełniło się w Jezusie Chrystusie, który przez ofiarę na krzyżu zawarł ze wszystkimi ludźmi nowe i doskonałe przymierze z Bogiem. Uczynił nas dziećmi Bożymi i otworzył przystęp do Ojca. Staro-testamentowe ofiary ze zwierząt zastąpił Ofiarą eucharystyczną, uobecniającą Jego ofiarę na krzyżu. Ona odradza wierzących w Chrystusa i buduje królestwo Boże na ziemi jako zaczątek królestwa niebieskiego. To przymierze Bóg zawiera z człowiekiem na chrzcie świętym.

Fr. Justin - "Rosary Hour"
http://www.rosaryhour.net/

 
Zobacz także
Fr. Justyn

Wielu ludziom wydaje się, że świat jest produktem przypadku, ślepych sił lub jakichś praw konieczności. Co na to chrześcijanin?

 
ks. Rafał Masarczyk SDS
Teologicznie rzecz ujmując musimy stwierdzić, że prawda o Opatrzności Bożej leży na przedłużeniu prawdy o stworzeniu. Podstawowym celem stworzenia było dobro świata stworzonego i chwała Boża. Opatrzność więc jest to odwieczne kierownictwo Boże, mające na celu dobro stworzenia, czyli jego rozwój zgodny z naturą.
 
Wojciech Żmudziński SJ

W piątym rozdziale Listu do Galatów czytamy, że owocem ducha jest miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie (5, 22-23). Paweł w tym fragmencie przedstawia nam charakter nowego człowieka, kierującego się logiką ducha, a nie ciała. Po tych cechach można poznać owoc, będący rezultatem zamieszkiwania w człowieku Ducha Świętego. Nie ma tu mowy o owocach w liczbie mnogiej, lecz o jednym owocu, niejako jednej kiści winogron.

 

___________________

 reklama
Działanie dobrych i złych duchów
Działanie dobrych i złych duchów
Krzysztof Wons SDS