Na czym polega siła różańca?

Kiedyś mój spowiednik zwrócił uwagę na fakt, że różaniec jest modlitwą kontemplacyjną. Nie chodzi w nim bowiem o mechaniczne powtarzanie Zdrowaś Maryjo, które często wywołuje pogardliwe skojarzenia z bezmyślnym „klepaniem”. Wypowiadane słowa mają zwrócić myśli człowieka ku Bogu, ku Jego sprawom.

 

Swoją drogą „klepanie” jest w dużej mierze niedoceniane. W chwilach, gdy jesteśmy zmęczeni, zabiegani lub zaspani tak, że trudno nam skupić myśli na czymkolwiek, a co dopiero na modlitwie czy medytacji, z pomocą przychodzi właśnie powtarzanie słów modlitwy. Jest ono wyrazem ofiarowania się Bogu mimo fizycznych ograniczeń, widocznym znakiem wysiłku zwrócenia się ku Niemu wbrew wszystkim przeszkodom.

Spotkanie z Ojcem

 

Zwrócenie myśli ku Bogu jest nieodzownym warunkiem kontemplacji, a różaniec – właśnie poprzez swą zewnętrzną monotonię – pomaga w wyciszeniu i skupieniu. Dlatego w Antyfonie na wejście pojawia się Pozdrowienie Anielskie, nieodzowny element tej modlitwy. Różaniec jest szczególną formą spotkania z Ojcem także przez to, że w przedziwny sposób daje możliwość współuczestniczenia, wraz z Maryją i pod jej przewodnictwem, w rozważanych tajemnicach. „Uczestnicząc w misteriach […] Syna” mamy się stawać „godnymi Jego obietnic”, jak mówi Modlitwa nad darami. O „uczestniczeniu w męce” Chrystusa mówi też Modlitwa po komunii.

 

Różaniec wychowuje w ten sposób do uczestnictwa w Eucharystii. Przygotowuje do przebywania w fizycznej bliskości Pana Jezusa, do pełniejszego przeżywania najświętszych tajemnic wiary. Pomaga też „zachowywać wszystkie te sprawy i rozważać je w sercu” na wzór Maryi. Kontemplacja, przebywanie w obecności Boga, łączy się w różańcu ściśle z medytacją.

Otwartość na Boże natchnienia

 

Modlitwa medytacyjna zawiera w sobie obcowanie ze Słowem, ale i otwartość na Boże natchnienia co do wprowadzenia rozważanych tajemnic w swoje życie w bardzo konkretnej formie. O tym aspekcie różańca mówi Kolekta, w której prosimy, byśmy „rozważając te tajemnice [życia, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa] w różańcu Najświętszej Maryi Panny, według nich kształtowali nasze życie i osiągnęli to, co one obiecują”.

 

Swą nieprzemijającą popularność różaniec zawdzięcza zapewne swej uniwersalności i powszechności. To modlitwa wybitnych intelektualistów i prostych ludzi, mężczyzn i kobiet, ludzi młodszych i starszych, ludzi sukcesu oraz tych, którym trudno odnaleźć swe miejsce w życiu. Słowem: tych wszystkich, którzy tworzą Kościół. Wszystkich, którym Bóg w swej niepojętej miłości dał swą Rodzicielkę za Matkę i „szafarkę łask wszelkich”.