Swym najsłynniejszym wyznawcom sekta zapewnia wiele luksusów. Jednym z ulubieńców scjentologii jest Tom Cruise, osobisty przyjaciel obecnego przywódcy Davida Miscavige’a. Do użytku Cruise’a oddaje się najróżniejsze pomieszczenia, siłownie, pływalnie, magazyny i garaże w Celebrity Centers (są to ośrodki przeznaczone zwłaszcza dla artystów i innych znanych osób związanych ze scjentologią). Jeden z byłych scjentologów zeznaje, że Miscavige nieraz specjalnie przygotowywał ośrodki na przyjazd gwiazdy. W jednym z nich wylewano pospiesznie betonowe ścieżki, żeby Cruise nie musiał stąpać po piasku. Innym razem lider sekty polecił ukwiecić łąkę przylegającą do zabudowań.

 

Gwiazdy, które mają kłopoty ze swymi życiowymi partnerami, mogą w Celebrity Center znaleźć grono osób gotowych do wejścia w rolę ich przyjaciół lub małżonków. Wkrótce po opublikowaniu w brukowcu wyznań męskiej prostytutki na temat kontaktów z Travoltą odtwórca głównych ról w Pulp Fiction i Fenomenie poślubił Kelly Preston, aktorkę należącą do sekty.

 

W zamian za przywileje wymaga się od gwiazd reprezentowania kultu, przysparzania mu sławy i rekrutowania nowych członków. „To jest logiczny i bardzo rozsądny sposób na życie – wychwala scjentologię Travolta. – Nie sądzę, abym bez tego osiągnął tak wielki sukces”. On sam, wraz z Coreą i kilkoma pomniejszymi gwiazdami, uczestniczył w nagraniu albumu The Road to Freedom z piosenkami Hubbarda, natomiast Kirstie Alley aktywnie promowała 47-stronicową broszurę Cry Out na temat ochrony środowiska, wydaną przez agencję kontrolowaną przez scjentologów.

 

 

W Niemczech jeszcze w latach 90. działalność scjentologów osiągnęła gigantyczne rozmiary, co zmusiło tamtejszy rząd do ograniczenia aktywności sekty. Jakby tego było mało, w roku 1996 przed kinami w Berlinie i Hanowerze pikietowały grupy młodych ludzi. Manifestanci wzywali do bojkotu pierwszej części amerykańskiego filmu Mission Impossible, który w tym czasie wszedł na ekrany. Nie chodziło bynajmniej o treść tego obrazu, opowiadającego o wyczynach agentów służb specjalnych. Oburzenie protestujących wywołał fakt, że grający główne role Tom Cruise i jego ówczesna żona Nicole Kidman reklamowali sektę w elegancko wydanych broszurach. „Musimy zdemaskować podstępne knowania sekciarzy” – oświadczali aktywiści Junge Union (Młodej Unii), młodzieżowej przybudówki CDU/CSU, którzy zorganizowali pikiety. Tom Cruise usiłował się bronić, podkreślając, że przynależność do „kościoła” jest jego prywatną sprawą. W Niemczech nie przekonał jednak nikogo. „To nie jest prywatna sprawa. Cruise zachwala system dyktatorski, żywiący wobec ludzi pogardę” –  oświadczyła Ursula Caberta, urzędniczka kraju związkowego Hamburg, odpowiedzialna za uważne śledzenie złowrogiej działalności scjentologów(4). Oddzielną kartę stanowił przypadek muzyka jazzowego Chicka Corei, który miał olbrzymie trudności z występami u naszych zachodnich sąsiadów. Na przykład w 1993 roku rząd kraju związkowego Badenii-Wirtembergii odwołał jego koncert sponsorowany przez państwo, ponieważ jest on wyznawcą Kościoła Scjentologicznego.

 

 

Na początku stycznia 1997 roku w dzienniku „International Herald Tribune” ukazał się całostronicowy List otwarty do Helmuta Kohla, Kanclerza Republiki Federalnej Niemiec. Był on odpowiedzią na ograniczenia, które ze strony rządu napotkała działalność scjentologów w Niemczech. Apel podpisały 34 gwiazdy show biznesu, takie jak: Dustin Hoffman, aktorka komediowa Goldie Hawn, reżyserzy Constantin Costa-Gavras i Oliver Stone, Larry King – prezenter telewizji CNN, Aaron Spelling – producent filmowy oraz Mario Puzo – autor bestsellera Ojciec chrzestny. Sygnatariusze listu podkreślili, że nie należą do Kościoła Scjentologicznego. Większość z nich była żydowskiego pochodzenia, co wzmocniło oskarżenia przeciwko „dyskryminacji religijnej w Niemczech”.