Obok Matki Bożej Ostrobramskiej, 16 listopada Kościół wspomina św. Agnieszkę z Asyżu, młodszą siostrę św. Klary, która w wieku 15 lat postanowiła iść w jej ślady i zostać klaryską. Urodziła się w Asyżu w 1197 roku. Na chrzcie otrzymała imię Katarzyna. Gdy została siostrą w klasztorze San Damiano, przyjęła imię Agnieszka. Podobno nadał je jej sam św. Franciszek, po św. Agnieszce, męczennicy z początków chrześcijaństwa, w uznaniu mężnej postawy i odwagi dziewczyny.

Legenda głosi bowiem, że wściekły ojciec, który planował dla córki inną przyszłość, a który dwa tygodnie wcześniej stracił już Klarę, wpadł w złość i wysłał swojego brata Monaldo i kilku krewnych, aby przyprowadzili dziewczynę do domu siłą. Nie mogąc przekonać dziewczyny, stryj dobył miecza, ale wtedy jego ramię zostało sparaliżowane. Pozostali krewni próbowali wyciągnąć Katarzynę z klasztoru za włosy, ale jej ciało stało się nagle tak ciężkie, że kilku mężczyzn nie było w stanie jej podnieść.

Agnieszka była bardzo pobożna, często umartwiała się, a podczas modlitw wpadała w ekstazę. Od roku 1220 była przełożoną klarysek w klasztorze w Monticelli koło Florencji. Następnie założyła klasztory klarysek w Mantui, Padwie i Wenecji. W roku 1253 wezwano ją do Asyżu z powodu choroby Klary. Była obecna 11 sierpnia przy śmierci siostry i uczestniczyła w jej pogrzebie. Zmarła w asyskim klasztorze San Damiano, trzy miesiące po śmierci św. Klary, 16 listopada 1253 roku. W roku 1753 kanonizował ją papież Benedykt XIV. Jest patronką klarysek. W ikonografii przedstawiana jest jako młoda klaryska z księgą albo razem ze św. Klarą.

Hymn z Godziny Czytań - wspomnienie św. Agnieszki z Asyżu

Święta Agnieszko, wierna siostro Klary,
Która bliskością Boga już się cieszysz,
Za twe zasługi pieśnią cię sławimy,
Świętą radością przejęci.
Sercem dziewczęcym piękno odgadujesz
Które się tylko w Bogu samym kryje;
Żyć dla Jezusa, Jemu dać się cała,
Staje się twoim pragnieniem.
Gdy za Franciszkiem twoja starsza siostra
Poszła w ubóstwie naśladować Pana,
Ty biegniesz za nią, wbrew sprzeciwom krewnych;
Całą majętność porzucasz.
W szorstkim habicie, lecz bogata w miłość
Chcesz się podobać tylko Chrystusowi,
Drogą podążasz pełną umartwienia
W nowym zakonie Franciszka.
Bądź uwielbiony, serc pokornych Panie,
Ojcze i Synu, i Duchu Najświętszy;
Dozwól nam wszystkim postępować ścieżką,
Która prowadzi do nieba. Amen.

 
franciszkanie.pl