Aniołowie tego chóru pojawiają się na kartach Biblii najczęściej. Boży wysłannicy zapowiadają najważniejsze momenty w historii zbawienia, zwiastują Najświętszej Maryi Pannie, przepowiadają wydarzenia ostateczne w Apokalipsie św. Jana.

 

Bóg wybrał jeden z najniższych chórów, by miał zaszczyt ogłosić Maryi poczęcie i narodzenie Chrystusa, a także, by porwać resztę aniołów do walki z szatanem. Biblia podaje jedynie trzy imiona archaniołów: Michała, Gabriela i Rafała, których święto obchodzimy 29 września. Imiona innych archaniołów podawane są za legendami lub księgami apokryficznymi. 
 

Podczas Synodu w Rzymie w 745 r. papież Zachariasz postanowił zająć stanowisku w sprawie przesadnego kultu aniołów, jaki zapanował wśród niektórych wiernych. Ojciec Święty pragnął także wzmocnić wśród chrześcijan właściwe postrzeganie duchów niebieskich. Z siedmiu archaniołów uznano jedynie św. Michała, św. Gabriela i św. Rafała. Pomimo braku oficjalnego uznania kultu pozostałych, rozprzestrzenił się on w Kościele Wschodnim.

Któż jak Bóg

Św. Michał jest patronem i obrońcą Kościoła. Nazywany „Księciem Niebieskim”, stoi na czele anielskich wojowników gromiących szatana i podległe mu demony. Jego imię oznacza „Któż jak Bóg” i było ono okrzykiem wojennym, gdy Lucyfer został strącony do piekła. Św. Michał pojawia się w Biblii kilkukrotnie m.in. w Księdze Daniela, w Liście św. Judy czy w Apokalipsie. Całą siłą swojej wolnej woli jest on skupiony na spełnianiu Bożych rozkazów, chroni Kościół, a dzierżąc miecz w dłoni broni wiernych przed atakami „ojca kłamstwa”: „I nastąpiła walka na niebie: Michał i jego aniołowie mieli walczyć ze Smokiem. I wystąpił do walki Smok i jego aniołowie, ale nie przemógł i już się dla nich miejsce w niebie nie znalazło. I został strącony wielki Smok, wąż starodawny, który się zwie diabeł i szatan, zwodzący całą zamieszkałą ziemię, został strącony na ziemię, a z nim strąceni zostali jego aniołowie.” (Ap 12, 7-9). W 1886 r. papież Leon XIII, mając wizję ataku szatana na Kościół XX wieku, napisał modlitwę-egzorcyzm: „Św. Michale Archaniele, broń nas w walce…”, którą polecił odmawiać we wszystkich kościołach świata na zakończenie każdej Mszy Świętej.

Bóg jest moją mocą
 

Imię „Gabriel” oznacza „Bóg jest moją mocą”. Ten archanioł występuje w Biblii kilkukrotnie w Starym Testamencie, najbardziej jednak znany jest z początków Nowego Testamentu jako zwiastun narodzin św. Jana Chrzciciela oraz Jezusa Chrystusa. Tradycja chrześcijańska podaje, że to właśnie on objawił się we śnie św. Józefowi, polecając mu przyjąć Maryję do siebie. Św. Gabriel miał także objawić się pasterzom, głosząc narodzenie Zbawiciela. On również pocieszał Chrystusa w Ogrójcu. Zatem św. Gabriela traktować można jako anioła pocieszenia i miłosierdzia, natomiast św. Michała jako anioła pokoju i sprawiedliwości.

Bóg mnie uleczył
 

„Rafał” zaś oznacza „Bóg mnie uleczył”. Pojawia się on w Księdze Tobiasza jako ten, który uzdrawia Tobiasza ze ślepoty. Pojawia się on tylko w tej jednej księdze, mówiąc o sobie, że jest jednym w siedmiu aniołów stojących przed obliczem Boga.

Dając nam trzech wspaniałych archaniołów za opiekunów i patronów, Bóg okazuje nam wielką łaskę i miłosierdzie. Wzywajmy ich często w naszych modlitwach, prosząc o ich potężne wstawiennictwo. Módlmy się do św. Gabriela o dar pocieszenia, do św. Rafała o dar uzdrowienia, a do św. Michała – o obronę przed atakami złego ducha.

 

 

fot. Stux Angel

Pixabay (cc)