W niedzielę wieczorem w Rzymie, w kościele św. Stanisława świętowano 90. rocznicę urodzin abp. Szczepana Wesołego.

 

Uroczystej Eucharystii w polskim kościele św. Stanisława w Rzymie przewodniczył kard. Zenon Grocholewski. Przy ołtarzu byli także obecni: abp Józef Kowalczyk, abp Edward Nowak oraz abp Konrad Krajewski.

 

Homilię w czasie Mszy św. wygłosił dostojnemu solenizantowi metropolita katowicki abp Wiktor Skworc. Nawiązując do niedzielnej liturgii słowa kaznodzieja odwołał się do znaku podnieisonych w geście modlitewnym rąk przez Mojżesza. - Modlitwa ma na ziemi największą skuteczność. Nic nie dorównuje skuteczności modlitwy. Na świecie stworzonym przez Boga, nie ma nic bardziej pożytecznego, jak codzienna modlitwa, aby świat podtrzymywać i zachować w trudnych czasach, a takie są zawsze. Słusznie ktoś powiedział: „Świat trwa, bo zawsze są gdzieś ręce wzniesione w modlitwie.” - powiedział.

 

Metropolita katowicki wspomniał także, że od 425 lat kościół św. Stanisława w Rzymie jest szczególnym miejscem, w którym wznosi się ręce w geście modlitwy. - Przypomnę tylko, że w kościele św. Stanisława miało miejsce wiele historycznych wydarzeń. Może najwięcej było ich w XVII i to w związku z wojnami, które Polska prowadziła w obronie swojej niepodległości i w obronie chrześcijaństwa. Kościół odwiedzali Papieże, czy to błagając o zwycięstwo oręża polskiego, głównie w walce z Turkami, czy też dziękując za odniesione zwycięstwa. Aleksander VII był tu dwukrotnie - w 1657 i w 1661 r., Klemens X w 1672 r., Innocenty XI w 1683. W kościele modlił się przed objęciem stolicy biskupiej w Mediolanie, Nuncjusz Apostolski w Polsce, kard. Achilles Ratti, późniejszy papież Piusa XI. Bywał tu jako kardynał Karol Wojtyła, zawsze gdy przebywał w Wiecznym Mieście. Prawdziwie był jego protektorem. Jako Papież był tu trzykrotnie: w roku 1979; w roku 1992, na czterechsetlecie konsekracji i w Roku Jubileuszowym 2000. Papież Franciszek odprawił w naszym kościele Mszę św. dziękczynną po kanonizacji Jana Pawła II w dniu 4 maja 2014 roku - wyliczał metropolita katowicki.

 

Hierarcha podkreślił także, że od 28 października 1956 roku z tym miejscem jest związany abp Szczepan Wesoły. Metropolita katowicki skrótowo przedstawił także życiorys dostojnego jubilata, w którym - jak powiedział - epizod rzymski "trwa już 60 lat". Kaznodzieja wspomniał o pracy wśród emigracji, której abp Wesoły poświęcił całe swoje życie, najpierw jako kapłan diecezji katowickiej, a następnie jako biskup pomocniczy gnieźnieński. 

 

Abp Skworc wymienił też nagrody, jakie otrzymał dostojny jubilat. Wśród nich są: Fidelis Poloniae (2003), Złoty Laur Polonii (2006) oraz Lux ex Silesia (2007). W 2008 roku otrzymał Krzyż Wielki Odrodzenia Polski. Jest również doktorem honoris causa KUL (1996) oraz Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach (2015).

 

Metropolita katowicki podkreślił także zaangażowanie duchowe i modlitewne abp. Wesołego. - W tym kościele intensywna modlitwa nie ustawała przez ponad cztery wieki; nie ustawała i nie ustaje modlitwa naszego czcigodnego seniora arcybiskupa Szczepana, który w tym kościele objawiał się, jako mąż medytacji i modlitwy. Codzienne – przed każdą Mszą św. – o ile nie był w polonijnym świecie, można go było zobaczyć, pogrążonego w modlitwie na pół godziny przed Mszą św. Zawsze tu był i pewnie, o ile mu zdrowie pozwala, jest, aby się przygotować do najważniejszego wydarzenia dnia. Przez takich chrześcijan, kapłanów, biskupów jak Jubilat istnieje duże prawdopodobieństwo, że Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie! - mówił abp Skworc.

 

Przed rozpoczęciem Eucharystii metropolita katowicki przekazał solenizantowi pisemne życzenia od biskupów katowickich oraz pracowników instytucji diecezjalnych. Jubilat otrzymał także pisemne życzenia od prezydenta Katowic Marcina Krupy, który wraz ze swoim poprzednikiem Piotrem Uszokiem napisał wspólne pismo. 

 

90 letni arcybiskup pochodzi z Katowic - których jest honorowym obywatelem, jednak większość Jego życia jest związana z emigracją. Sam przez wiele lat przebywał poza granicami Polski, pełniąc posługę duszpasterza emigracji. Dostojny solenizant od 1994 roku nosi godność arcybiskupa "ad personam".