Natomiast każdego dnia Wielkiego Tygodnia wędrowałem po deptakach lub stałem na placu przed katedra św. Szczepana (Stephansdom), gdzie zbiegają się szlaki wędrowne turystów. Na moją głową widniały dwie tablice z napisami, uwzględniwszy dużo ilość turystów przed świętami we Wiedniu i osobiste możliwości komunikacji werbalnej, w czterech językach: po niemiecku, angielsku, włosku i polsku. Na jednej było pytanie: „Dlaczego Chrystus umarł za nas?” A na drugiej była zachęta: „Pozwól Bogu przebaczyć ci Twoje winy i grzechy.”[32]

Podobna akcja, jak w Wielkim Poście tyle, że bez popiołu, miała miejsce przez wszystkie niedziele latem minionego i obecnego roku.[33]

 

Jak na te wszystkie akcje Brata reagują ludzie? Czy korzystają z Brata posługi?

 

Muszę powiedzieć, że doznałem wielokrotnie oznak życzliwości i uznania. I to także od przedstawicieli innych wyznań chrześcijańskich czy ludzi niewierzących. Gratulowali innowacyjnego pomysłu i odwagi. Dodawali otuchy i mówili, że to jest droga, którą trzeba kontynuować.

 

Moja pierwsza zasadą jest uszanowanie wolności przechodniów. Nie prowadzę akcji ofensywnych w sensie zagadywania ludzi. Sam nie lubię na ulicy narzucania się i czy nagabywania. Stawiam w miejscu publicznym w perspektywę wzroku jednoznaczny znak jako zaproszenie do nawrócenia, spowiedzi czy rozmowy. Wiele osób zauważa je, odczytuje i przechodzi. Podaną stronę internetową mogą w domu otworzyć i tam znajdą bliższą informacje o tej akcji. Żyjemy w dobie internetu i staram się wprzęgać ten uniwersalny nośnik informacji jako narzędzie w posługę ewangelizacji.

 

Rozmów jest stosunkowo niewiele. Przez całe popołudnie na wyspie dochodzi do kilku, ale za to dłuższych rozmów na temat wiary, kościoła, czy też na temat problemów osobistych. Rzadziej ma miejsce sama spowiedź. Podobnie jest w czasie akcji na deptaku w centrum lub na ulicach handlowych. Więcej odwagi mają ludzie na jarmarkach adwentowych. Serwowany tam poncz i inne alkoholowe napitki dodają im animuszu.

 

Pomocą w rozpowszechnianiu mych idei ewangelizacyjnych są także media kościelne i poza kościelne o charakterze lokalnym. Idea pustelni na wyspie dzięki zainteresowaniu dziennika „Die Presse” obiła się echem po całej Austrii i dotarła nawet do Watykanu [34].

 

Jakie są plany na przyszłość?

 

Zgodnie z charyzmatem naszego zakonu dalej pragnę przypominać i przepowiadać Miłosierdzie Boże, którego każdy człowiek może doświadczać w sakramencie pokuty. Myślę o stworzeniu strony internetowej o spowiedzi. Domenę już wykupiłem: www.erbarmengottes.net (Erbarmen Gottes = Boże Miłosierdzie). Chciałbym na niej umieścić artykuły na temat spowiedzi oraz świadectwa pojednania się z Bogiem.

 

Następnie pragnę promować ekologię duchową (seelische Ökologie), ekologię życia wewnętrznego. Uświadomienie sobie zgubnych skutków zanieczyszczania środowiska naturalnego wywołano w latach 70-tych anty-reakcję w postaci ruchu ekologicznego oraz powstanie „Partii Zielonych”, aby swe idee móc przedstawić i skutecznie forsować na płaszczyźnie politycznej. Podobnie można stwierdzić błędne postępowanie człowieka prowadzące do jego degradacji na płaszczyźnie duchowej. Chodzi o wszelkie dopuszczalne przejawy życia publicznego raniące prawo naturalne i godność człowieka. Tu zaliczam m.in.: cały nurt homoseksualizmu zmierzający do legalizacji związków jednopłciowych i ich prawa do adopcji dziecka; trend do legalizacji narkotyków tzw. miękkich; życie w luźnych związkach jak w małżeństwie, ale bez podejmowania trwałej odpowiedzialności jednej osoby za drugą i za poczęte w twych relacjach dziecko; aborcję i eutanazję; manipulację genetyczną kodu człowieka; prostytucję i pornografię.

 

Potrzeba motywowania społeczeństwa do prawdziwych wartości i demaskowania wszelkich kłamstw proponujących rzekome szczęście. Dla chrześcijanina chodzi jak już wcześniej wspomniałem o wartości zgodne z prawem naturalnym i prawem Bożym, a przez to chroniące godność człowieka. Jest to program czerpiący swą inspirację w jezusowych słowach: „ poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli.” ( J 8,32) To jest wielkie zadanie „odkłamywania świata” i stworzenia programu ochronnego podobnego do programów antywirusowych w świecie komputerów. Czyż spowiedź święta nie jest dla nas wierzących najwspanialszym sposobem przezwyciężania kłamstwa?

 

Jak zmienić mentalność zachodnią i przekonać społeczeństwo o błędnych tendencjach i rozpowszechnionych rzekomych zdobyczach wolnego demokratycznego społeczeństwa ery nowego humanizmu? Przykładowo biorąc czasopisma pornograficzne są zalegalizowane i dostępne w każdym kiosku, a prostytucja jest uznana przez prawo ustawodawcze jako zawód. A w obu przypadkach chodzi o degradację kobiety do przedmiotu użycia. Kobiety noszącej przecież w swym sercu pragnienie bycia kochaną i szczęśliwą żoną, bycia matką. Żaden zdrowo myślący mężczyzna nie przyzwoliłby nigdy na takie przedmiotowe traktowanie (sprzedawanie się) jego matki, żony czy córki. Odkłamanie takich i innych błędnych rozwoju w naszej cywilizacji jest trudnym zadaniem, ale jest nieodzowne. Jak trudne jest to przedsięwzięcie mogła przekonać się na własnej skórze Eva Herman -wieloletnia i do niedawna najpopularniejsza w Niemczech lektorka głównego wydania wiadomości (Tagesschau, ARD) oraz moderatorka popularnego talk show „Herman und Tietjen”.[35] Ma ona obecnie 48 lat i czwartego męża.