Wczorajsza kanonizacja każe mi powrócić do miasta mojej młodości. Tam właśnie, w tym mieście u progu Beskidów, kilkanaście lat wcześniej umierał o. Rafał Kalinowski. Były to ostatnie laty Polski wymazanej z map Europy, rozdzielonej przemocą między trzech zaborców. Mnie już było dane urodzić się w Polsce niepodległej. Przyszedł czas, kiedy mogłem uświadomić sobie w pełni, ile ja sam i moje pokolenie zawdzięcza tym wszystkim, którzy dla tej wolnej Ojczyzny pracowali, walczyli, cierpieli, byli skazywani na śmierć i na syberyjskie zesłanie. Oczyszczał się w nich szlachetny kruszec wolności, zanieczyszczony w dawniejszych pokoleniach prywatą, egoizmem, wielorakim nadużyciem.

 

O. Rafał Kalinowski jest jednym z tych, którzy ten kruszec wolności Polaków szczególnie uszlachetnili. Jednym z tych, którzy pozostawili nam najwspanialsze dziedzictwo.

 

                                     Sługa Boży Jan Paweł II, 18 listopada 1991

 

 

W niedzielę 19 listopada br. z racji przypadającego wspomnienia liturgicznego i piętnastolecia kanonizacji św. Rafała Kalinowskiego, karmelity bosego, Wadowiczanie uczcili tego budowniczego klasztoru i sanktuarium św. Józefa w ich mieście i modlili się o beatyfikację Sługi Bożego Jana Pawła II. Uroczystej sumie odpustowej na wadowickiej „Górce” przewodniczył o. Mateusz Więcek OCD, przeor klasztoru karmelitów bosych w Krakowie, a homilię wygłosił o. dr Szczepan T. Praśkiewicz OCD, konsultor watykańskiej Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych i były dwukrotny prowincjał krakowski tego Zakonu. W słowie skierowanym do wiernych mówił on m.in. o tym, że Wadowice szczycą się dotychczas trzema świętymi, obydwoma karmelitami bosymi, tj. św. Rafałem Kalinowskim i bł. Alfonsem Mazurkiem, którzy nie byli wadowiczaninami z urodzenia, ale stali się nimi poprzez długie przebywanie i uświęcanie się w wadowickim klasztorze i duszpasterskie posługiwanie mieszkańcom miasta, oraz św. Józefem Bilczewskim, arcybiskupem lwowskim, a wcześniej uczniem wadowickiego liceum. „Na horyzoncie Wadowic staje jednak – podkreślał o. Praśkiewicz – nowy Święty, prawdziwy syn ziemi wadowickiej, Wadowiczanin z urodzenia, Wadowiczanin pisany wielką literą, Jan Paweł II Wielki”. Kaznodzieja zachęcił zgromadzonych do szczególnej modlitwy o beatyfikację ich Ziomka, Ojca Świętego Jana Pawła II i do życia zgodnego z jego nauczaniem.

 

W uroczystości udział wzięli kapłani obydwu dekanatów wadowickich, władze państwowe i samorządowe i bardzo wielu pielgrzymów z różnych stron Polski. Kustosz sanktuarium, o. dr Włodzimierz Tochmański OCD, powiedział, cytując słowa listu biskupów polskich na kanonizację świętego karmelity sprzed 15 lat, że posługa św. Rafała dla Ludu Bożego "nie tylko się nie skończyła, ale nabiera nowej mocy". Widać to szczególnie w Polsce ale i poza jej granicami, o czym przypomniał dzisiejszy kaznodzieja, przedstawiając wypowiedź z Nigerii i Białorusi.

 

Wierni mogli dzisiaj modlić się przy relikwiach i nawiedzić wadowicką  celę św. Rafała Kalinowskiego. W przyszłym roku przypada 100-lecie jego śmierci - przejścia do nieba właśnie w Wadowicach. Udział w listopadowych uroczystościach w Wadowicach zapowiedział przełożony generalny zakonu.

 

Podobne uroczystości odbyły się również w Czernej k. Krzeszowic - w sanktuarium św. Rafała Kalinowskiego.