W liturgii rozpoczęła się druga część Adwentu, która ma bezpośrednio przygotować do świętowania uroczystości Bożego Narodzenia. A my tymczasem przypominamy rozważania Bożego słowa, które na ten niezwykły czas przygotował o. Andrzej Prugar.

 
23 grudnia

Czy jest to stosowne, aby Najwyższy połączył się z najniższym? Jak Bóg może być nie tylko razem z człowiekiem, ale samym człowiekiem? A czy jest coś niemożliwego dla Boga? Gabriel podczas zwiastowania Maryi powiedział, że nie ma nic niemożliwego dla Boga (Łk 1,37).

Będziemy już za kilka godzin wyrażać w liturgii, w życiu, w słowach, niepojętość tajemnicy Wcielenia Boga śpiewając choćby: „Bóg się rodzi… blask ciemnieje”. Chyba trzeba przede wszystkim pokory, aby docierać coraz głębiej do misterium Chrystusa. Skoro brakło jej niektórym aniołom, to cóż dopiero nam? W myśleniu i decyzji pewnej grupy aniołów, wolnych stworzeń Boga, zniżenie się Boga do najmniejszego rozumnego stworzenia, stało się jakąś niepojętą ciemnością. Ze strony wspomnianych duchów było to coś więcej niż proste „nie wypada…”. Decyzja niezgody na czyn Boży, zaślepiła ich wnętrze tak, że podniósł się bunt wieczny, nienawiść na wieki. Ale Bóg powiedział do ludzi i tak uczynił: Jestem Bogiem z wami: Emmanuelem.

Kościół rozważa tajemnicę wcielenia w liturgii, np. w Wielkich Antyfonach, odwołując się do wielu miejsc w Piśmie Świętym. W każdej z antyfon, które śpiewaliśmy i słyszeliśmy pomiędzy 17 a 23 grudnia jest wiele wyrażeń, które są jak okna otwierające na kontemplację, przyjścia i obecności Boga-Człowieka.

Emmanuel to Imię oczekiwanego Mesjasza (Iz 7,14). Potwierdza to św. Mateusz: „Oto Dziewica pocznie i porodzi Syna, któremu nadadzą imię Emmanuel, to znaczy: "Bóg z nami” (Mt 1,23). Już Księga Rodzaju, a konkretnie patriarcha Jakub prorokuje o Nim: „Przyjdzie i zdobędzie posłuch u narodów (Rdz 49,10). On jest „Panem, Bogiem naszym”, „Zasiadający na tronie i Żyjący na wieki” (Ap 4,10-11). Od Księgi Rodzaju po Apokalipsę przez proroków i Ewangelię jest mowa o Emmanuelu, Bogu niepojętym i Bogu, który jest bliski, jest z nami! Ten, który jest na tronie chwały wiecznej - panuje nad wszystkim, jest jednocześnie blisko i jest dla nas Słowem koniecznym do wyjścia z krainy śmierci, którą sobie utworzyliśmy. Emmanuel jest więc naszym zbawicielem.

Trzeba dziś sobie zadać jedno pytanie, na progu świętowania Bożego Narodzenia: „Czy wierzymy w Boga bliskiego, Emmanuela?” Jeśli tak, to każde Jego słowo, ale i całe Jego życie staje się przykazaniem i prawem, które mnie wyzwala i wyprowadza z tego świata do królestwa Bożego. Wierzyć w Emmanuela to żyć w Nim, pozwolić, aby On żył i królował we mnie. W Antyfonie jest nazwany dziś: "Król i Prawodawca".

Miriam - Matka Mesjasza i nasza Matka przyjęła Emmanuela. Na tej drodze odkryła wielkie tajemnice swojego życia, np. nowe imię „Kecharitomene”, całkowicie utworzona łaską Boga, Niepokalana. Jak wiele Bóg Jej dał, aby Jezus mógł być pomiędzy nami?! Chętnie dzieliła się i dzieli owocami życia z Bogiem. Im bliżej Maryi tym bliżej Emmanuela.

Emmanuelu - Veni - Przyjdź!

Bardzo blisko tajemnicy Wcielenia są Aniołowie. Bliżej od nas. Świat Aniołów to niezwykle bogaty świat. Znany nam z Biblii, z tradycji teologicznej Kościoła, z doświadczeń mistyków. Odkrywamy więc piękno, bogactwo i bliskość świata Aniołów. Trudno sobie wyobrazić ikony, obrazy czy zwykłe pocztówki Bożonarodzeniowe bez Aniołów w Betlejem. Najbliżej nas, ludzi, są Aniołowie z dziewiątego chóru. Aniołowie z tego Chóru pełnią podstawowe funkcje, opiekują się ludźmi. Każdy ma swojego Anioła Stróża. Ostatecznie ludzie mogą mieć ich tyle ile trzeba! Kiedy Anioł powiadomił pasterzy o narodzinach Jezusa, „nagle - mówi św. Łukasz - przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga” (Łk 2,13). Ten anielski sygnał był znakiem do początku hymnu „Chwała na wysokości Bogu, a na ziemi pokój ludziom…”.

Wszystkie zastępy, dziewięć chórów anielskich czci Emmanuela! Serafini z miłością, śpiewiem i uwielbieniem towarzyszą drodze Króla Światłości do nas. Cherubini kontemplują Mądrość Wcieloną, Trony zadziwione zbawiennym posłuszeństwem chcą nam pomóc w drodze za Chrystusem. Panowania czczą Boży majestat, Chóry Mocy i Władzy cieszą się, objawiają i bronią mocy i pokory Boga objawionej w człowieczeństwie Jezusa. Zwierzchności błogosławią narody i ludy, wzbudzają pragnienie Władcy serc. Archaniołowie i Aniołowie są blisko Betlejem i ludzi, przyjmują i ogłaszają Emmanuela. Niech i nam Aniołowie pomogą w adoracji Jezusa Chrystusa, Emmanuela.

o. Andrzej Prugar OFMConv
franciszkanie.pl