Przybyli z całego świata salwatorianie polskiej prowincji pochylali się nad zarządzeniami XVII Kapituły Generalnej, która obradowała w tym roku w Hiszpanii.

 

Ojcowie kapitulni podkreślali wielką rolę priorytetów wskazanych przez tę kapitułę, jako drogę rozwoju na następne lata. Przełożony Generalny, ks. Andrzej Urbański SDS, przemawiając do zgromadzonych współbraci wyraził wielką nadzieję na zainicjowanie przez polską prowincję Fundacji w Meksyku, pomoc personalną w Fundacji Wschodniej Azji i w Instytucie Filozoficzno - Teologicznym w Morogoro. Ks. Generał zaznaczył, że rozwój Zgromadzenia w dużej mierze zależy od polskiej prowincji. Potrzeba więc wewnętrznej przemiany, dobrej woli i otwartości serca, aby podjęte na kapitule decyzje nie skończyły się wraz z jej zakończeniem.

 

Podczas obrad ojcowie kapitulni zwracali uwagę na potrzebę ekspansji, pogłębiania formacji i odnowy życia zakonnego, promocji powołań, rozwoju apostolatów i otwartości na potrzeby Kościoła lokalnego. W podejmowanych dyskusjach podkreślano konieczność salwatoriańskiej promocji, poczucia tożsamości i pogłębiania czci O. Jordana, a co za tym idzie poświęcenie, duch ubóstwa, uniwersalizm i umiejętność odczytywania znaków czasu na wzór Założyciela.

 

Jednym z ważniejszych dokumentów powstałych podczas kapituły jest REZOLUCJA, zatwierdzona jednogłośnie przez ojców kapitulnych na ostatnim zebraniu plenarnym.

 

My Salwatorianie, którzy zostaliśmy odkupieni przez "Dawcę życia" (Dz 3, 15) za cenę Jego Najświętszej Krwi (por. 1 Kor 6, 20; 7, 23; 1 P 1, 19), wewnętrznie odnowieni łaską Ducha, "Pana i Ożywiciela", staliśmy się ludem dla Życia i pragniemy postępować zgodnie z tym powołaniem (zob. EV 79).
Zebrani na XXVII Kapitule Prowincjalnej Polskiej Prowincji Salwatorianów, wdzięczni za 125 lat istnienia Towarzystwa Boskiego Zbawiciela, wsłuchani w słowa naszego Założyciela Ojca Franciszka Marii od Krzyża Jordana: "Potwierdzam to, co potwierdza Kościół święty, i odrzucam to, co odrzuca Kościół święty" (DD I, 1.1), pragniemy służyć Bogu w Kościele tak, aby wszyscy ludzie poznali Jedynego i Prawdziwego Boga i Jezusa Chrystusa, Posłanego przez Ojca (por. J 17, 3; DD I, 83).

 

Mszy św. na zakończenie kapituły przewodniczył Przełożony Polskiej Prowincji Salwatorianów ks. Jan Folkert SDS.

 

W homilii, którą wygłosił do zebranych, pytał co znaczy być salwatorianinem jutro i jaka będzie przyszłość wyrażona w podjętych na kapitule decyzjach. Ks. Prowincjał podkreślił, że salwatorianin jutra to człowiek odważny i pełny przekonania w podejmowanej pracy apostolskiej, a jednocześnie ten sam co dzisiaj - piękny i dojrzewający w działaniu oraz wytrwale kontynuujący postawione zadania.

 

Ks. Prowincjał podziękował wszystkim współbraciom za trud pracy i działalności apostolskiej na całym świecie oraz za piękno wzrastania polskiej prowincji, na którą składa się praca pokoleń.

 

Eucharystia, kończąca XXVII Kapitułę Prowincjalną, to czas wdzięczności i modlitwy za przyszłość, aby wytrwać w tym, co "wspólnie dla życia".