logo
Wtorek, 14 maja 2024 r.
imieniny:
Bonifacego, Julity, Macieja – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Facebook
 
Drukuj
A
A
A
 
ks. Paweł Wiatrak
Poczucie nieobecności Boga
Różaniec
 
fot. Andrzejw, The holy family | Pixabay (cc)


Święta Rodzina przybywa do świątyni w Jerozolimie. Robi to już po raz kolejny. Dzięki temu widzimy, że życie Maryi i Józefa miało ścisły związek z tradycją religijną Narodu Wybranego.
 
Wcześniej święci Rodzice ­ zachowali zwyczaj obrzezania nowo narodzonego Dziecięcia (zob. Łk 2, 21), przestrzegali dni oczyszczenia (zob. Łk 2, 22) i ­ ofiarowali ­ Jezusa w świątyni (zob. Łk 2, 22-24), teraz pielgrzymują na Święto Paschy (zob. Łk 2, 41). Rozważane przez nas wydarzenie opisuje pielgrzymkę, w której Maryja i Józef przeżywają trudne doświadczenie „zagubienia się” 12-letniego Syna.
 
Szukasz Jezusa?
 
W Bożym planie także to wydarzenie było potrzebne Maryi i Józefowi. Każdy w swej pielgrzymce wiary musi zostać wystawiony na ciężkie próby, aby mogło się okazać, czy wartość jego wiary rzeczywiście jest ­cenniejsza od zniszczalnego złota, które przecież próbuje się w ogniu (por. 1 P 1, 7). Maryja i Józef zgubili Jezusa i nie od razu zdali sobie z tego sprawę. Gdy się zorientowali, ­rozpoczęli poszukiwania. Szukali Go z bólem serca i niepokojem. Możemy więc powiedzieć, że dla Maryi była to pierwsza droga krzyżowa.
 
Maryja stanęła wobec niezwykłej pustki. Nie ma Jezusa i nikt nie wie, gdzie On jest. Sytuacja ta przypomina ten etap w rozwoju duchowym, gdy – po okresie odczuwania niezwykłej bliskości Jezusa – człowiek jest wprowadzany w doświadczenie nocy. Ma wtedy wrażenie, jakby Pan się ukrywał, oddalał. Pojawiają się też kłopoty z modlitwą. Człowiek traci zapał i odwagę. Nie wie, kogo zapytać o drogę. Rozważany w tej konferencji fragment Ewangelii daje jasną odpowiedź, co należy w takiej sytuacji czynić.
 
Powróć do świątyni!
 
Rodzice Jezusa ­rozpoczęli poszukiwania według swojej, ludzkiej mądrości – pośród krewnych i znajomych. Gdy okazały się one bezowocne, ­powrócili do świątyni. A tam usłyszeli słowa upomnienia. Dialog Jezusa z Maryją był bardzo wymowny. Matka wypowiada słowa, które wyrażają głęboką troskę, a nawet wewnętrzne wzburzenie. Pojawiło się ono, bo dla Maryi Jezus ciągle jest „małym” Synkiem. Uważała za normalne, że mały chłopiec nie powinien oddalać się od rodziców bez ich zgody. Odpowiedź Jezusa jest twarda, ale szczera – On z kolei uważa za normalne „bycie w sprawach Ojca”, nawet jeśli łączy się ono z niezrozumieniem ze strony ­bliskich.
 
To wydarzenie może być dla nas bardzo pomocne w procesie naszego dojrzewania w wierze. Pomaga nam zaakceptować prawdę, że myśli Boże nie są ­naszymi myślami i że Boża pedagogia każe nam niejako doświadczyć tego, co nadejdzie, abyśmy to zapamiętali i ­potrafili odnaleźć właściwą drogę.
 
Maryja ostatecznie zrozumiała, co to znaczy być w sprawach należących do Ojca dopiero przy ostatnim wejściu z Synem do Jerozolimy, podczas trzech dni między Wielkim Piątkiem a Niedzielą Zmartwychwstania.       
 
Zadanie 
 
Maryja nie od razu zrozumiała zachowanie i słowa 12-letniego Jezusa. Uczynię przedmiotem medytacji wydarzenie, które ciągle jest dla mnie niezrozumiałe, i spróbuję odnaleźć w nim działanie Boga.
 
ks. Paweł Wiatrak
Różaniec 7-8/2014
 
Zobacz także
Marian Pisarzak MIC

Słowo Boże uroczystości Niepokalanego Poczęcia N.M.P. może nas uzdolnić do tego, abyśmy stawali się coraz bardziej zafascynowani projektem Boga dla nas, mianowicie tym, jakimi Bóg pragnie nas mieć (świętymi!) i w co chce nas włączyć (w zbawczy projekt i zamysł), czyli do czego chce się nami posłużyć w tym dziele (ponieważ łaska świętości, łaska uświęcająca jest zawsze w służbie czemuś lub komuś).

 
Piotr Patejuk

Wszystkie trzy aspekty ludzkiej natury są przez ten świat (a może Świat – jako siłę kierowaną, która ma pewną osobowość?) zawłaszczane i niestety, ale trzeba to powiedzieć, z dużym sukcesem. Niestety nie mam doskonałej recepty jak się temu z wielkiej litery, małemu Światu przeciwstawić skutecznie, ale mogę się podzielić tym jak ja sobie staram z tym radzić (mniej lub bardziej skutecznie).

 
Ewelina Steczkowska
Pan Bóg snami pisze naszą przeszłość i przyszłość – pisał Juliusz Słowacki. Czy jednak czasami nie interpretujemy swoich marzeń sennych zbyt pochopnie? – Do niedawna, do czasu rozwoju psychologii analitycznej, sen był uważany za rodzaj spoczynku. Definicja dzisiejsza mówi, że sen to cyklicznie występujący w rytmie dobowym stan czynnościowy odśrodkowego układu nerwowego, podczas którego następuje zawieszenie naszej świadomości – mówi ks. dr Marek Tatar, teolog duchowości z Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego.
 

___________________

 reklama
Działanie dobrych i złych duchów
Działanie dobrych i złych duchów
Krzysztof Wons SDS