Widziałem wiele zła na świecie. Ludzie nie chcą kłamać, a kłamią, nie chcą, kraść, a kradną; nie chcą krzywdzić, a krzywdzą. Zresztą sam się z tego oskarżam. Wygląda na to, ze człowiek pozbawiony jest wolnej woli.

Być może jestem przewrażliwiony na punkcie wolności, zwłaszcza w sprawach religijnych. Stad buntuje się, gdy słyszę słowa św. Pawła o poddaniu nas Bogu: "A gdy już wszystko zostanie Mu poddane, wtedy i sam Syn zostanie poddany Temu, który Synowi poddał wszystko, aby Bóg był wszystkim we wszystkich" (l Kor 15, 28).

Piękno i wspaniałość ziemi, jej użyteczność i skarby są w Piśmie Świętym stałym motywem składania chwały Bogu i dziękczynienia Bogu, Stworzycielowi nieba i ziemi. Przedmiotem tej chwały jest też dobrobyt i bogactwo. Czy Biblia nie ostrzega przed niebezpieczeństwem związanym z posiadaniem bogactw?

Dopiero przez twórcze działanie ziemia staje się właściwym mieszkaniem i środowiskiem ludzkim. Czy to oznacza, że ziemie można traktować po prostu jako materiał, eksploatować dowolnie i bez ograniczeń?

Św. Augustyn mówi, że możemy używać dóbr ziemskich, nie możemy jednak cieszyć się nimi tak, jak gdyby były dobrami najwyższymi.

Z prasy katolickiej wyniosłem przeświadczenie, że Kościół uważa technikę za przekleństwo, a nie w błogosławieństwo.

Pewien multłmilioner powiedział: "Prawdziwie biednym jest tylko ten, kto ma pieniądze ". Tak mi się wydaje, że bogaci mają niewielką szansę zbawienia, gdyż Jezus powiedział o nich straszne słowa: "Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne niż bogatemu wejść do królestwa Bożego" (Mk 10, 25). Powiem wiec za uczniami Mistrza: "Któż wiec może się zbawić?"

Bóg chce aby wszyscy ludzie dostąpili zbawienia, również dzieci które umierają bez chrztu

Teologicznie rzecz ujmując musimy stwierdzić, że prawda o Opatrzności Bożej leży na przedłużeniu prawdy o stworzeniu. Podstawowym celem stworzenia było dobro świata stworzonego i chwała Boża. Opatrzność więc jest to odwieczne kierownictwo Boże, mające na celu dobro stworzenia, czyli jego rozwój zgodny z naturą.

Zło fizyczne w inny sposób podlega Opatrzności niż, zło moralne. Zło fizyczne bowiem nie tylko opatrzność dopuszcza, ale postanawia.