logo
Niedziela, 28 kwietnia 2024 r.
imieniny:
Bogny, Walerii, Witalisa, Piotra, Ludwika – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Facebook
 
Drukuj
A
A
A
 
ks. Stanisław Hołodok
Koronacja wizerunków Najświętszej Maryi Panny
 


ks. Stanisław Hołodok

Koronacja Wizerunków Najświętszej Maryi Panny


Z dziejów koronacji

Koronacja obrazów Najświętszej Maryi Panny jest jednym z przejawów czci Jej oddawanej. Szczególnie od Soboru Efeskiego (431), gdzie potwierdzono prawdę wiary, że Najświętsza Maryja Panna jest Matką Boga, Syna Bożego, Jezusa Chrystusa, zaczęto na Wschodzie i Zachodzie ukazywać w sztuce Maryję z koroną na głowie, czasami siedzącą na tronie.

Koronowanie obrazów Najświętszej Maryi Panny zapoczątkowano w Italii pod koniec wieku XVI, a inicjatorem tego przedsięwzięcia był kapucyn Hieronim Paolucci (+ 1620). Dzieło to kontynuował jego przyjaciel książę Aleksander Sforza Pallavicino. Zapisał on Kapitule św. Piotra na Watykanie znaczne ilości złota z poleceniem koronowania najbardziej sławnych obrazów Najświętszej Maryi Panny, przede wszystkim rzymskich.

Kapituła z tego zobowiązania wywiązała się znakomicie. Z polecenia Kapituły opracowano specjalny ryt koronacji, jednakże samo koronowanie miało charakter prywatny. Do rozwoju koronowania wizerunków Maryi przyczyniło się zainteresowanie papieży tą kwestią. Na przykład papież Klemens VIII (+ 1605) ukoronował sławny obraz "Salus populi romani" ("Zbawienie ludu rzymskiego") z bazyliki Santa Maria Maggiore (B. Nadolski). Za pontyfikatu Piusa IX (+ 1878) dokonano ponad 100 koronacji, za Leona XIII (+ 1903) - ponad 200, za Piusa XII (+ 1958) - 244.

Od początku XVIII wieku zaczęto dokonywać koronacji poza granicami Italii. Po raz pierwszy w Polsce ukoronowano w roku 1717 obraz Matki Bożej Częstochowskiej na Jasnej Górze. W latach 1717 - 2000 ukoronowano w Polsce 196 wizerunków Najświętszej Maryi Panny (A. Witkowska). W Archidiecezji Wileńskiej ukoronowano w roku 1927 w Wilnie obraz Najświętszej Maryi Panny Ostrobramskiej, Matki Miłosierdzia. Po drugiej wojnie światowej na naszym terenie miały miejsce trzy koronacje: Matki Bożej Różanostockiej, Wspomożycielki Wiernych (1981), Matki Bożej Pocieszenia w Krypnie (1985) i Matki Bożej Miłosierdzia w Archikatedrze Białostockiej (1995)

W roku 1897 Kongregacja Rytów zatwierdziła na nowo opracowany obrzęd koronacji na podstawie rytu stosowanego przez Kapitułę watykańską. Przetrwał on z niewielkimi zmianami do wydania Pontyfikału rzymskiego (1961). 25 marca 1981 roku opublikowano nowy ryt: "Obrzędy koronacji wizerunku Najświętszej Maryi Panny (skrót: OKWNMP). Nie włączono go do Pontyfikału rzymskiego. Obrzęd ten stanowi odrębną księgę. W Polsce wydano tę liturgiczna księgę w Katowicach (2004).

Warunki koronacji

Księga przytacza jako aktualne "Normy Kongregacji Kultu Bożego dotyczące wizerunków Najświętszej Maryi Panny wydane z polecenia papieża Pawła VI (25 marca 1973):

"1. Można koronować tylko malowane lub rzeźbione wizerunki Najświętszej Maryi Panny. Wyklucza się wizerunki Świętych i Błogosławionych.

Jeżeli Najświętsza Maryja Panna jest przedstawiona z naszym Zbawicielem Jezusem Chrystusem, należy ukoronować oba wizerunki.

 
1 2 3  następna
Zobacz także
Siostry Kapucynki
Ziemię pokryła warstwa białego śniegu – nadeszła zima. Kiedy mróz oczyszcza powietrze tak, że gwiazdy lśnią jeszcze intensywniej, zwracamy swoje myśli ku nadchodzącym Świętom Bożego Narodzenia. Które to już Święta w naszym życiu? Każdy z nas dobrze to wie, ale przeżywamy je wciąż na nowo i każdego roku inaczej...
 
Jadwiga Zięba
Odnajdujemy w kulturze ślady przenikliwych obserwacji mężczyzn, którzy tworzyli interesujące portrety kobiet. Jednak pełniejszy obraz dają dzieła samych kobiet, odsłaniające tajemnice ich serc. Chociaż przez narodzenie ze Świętej Dziewicy podział natury ludzkiej na mężczyzn i kobiety został przezwyciężony i kobiecość Maryi może mieć sens dotyczący całej ludzkości, warto zwrócić uwagę na znaczenie, jakie ma dla samych kobiet w doświadczeniu Tajemnicy.
 
ks. Przemysław Bukowski SCJ

W polskim krajobrazie raczej do rzadkości należy sytuacja, w której, spacerując ulicami jakiegokolwiek miasta czy wsi, uniknie się widoku budynku kościoła. Dla jednych widok ten będzie oczywistą szansą i okazją do pochwalenia Boga. Dla innych wyrazem pewnej natarczywości Kościoła, z którą nie potrafią sobie poradzić. Często tym drugim, być może również z winy tych pierwszych, kościelne drzwi kojarzą się z nieprzekraczalną bramą, za którą pobożne dusze walczą wyłącznie o swoje własne zbawienie i ocalenie. „Czy na tym polega to chrześcijaństwo?” – pytają.

 

___________________

 reklama
Działanie dobrych i złych duchów
Działanie dobrych i złych duchów
Krzysztof Wons SDS