Niedziela, 28 kwietnia 2024 r.
imieniny:
Bogny, Walerii, Witalisa, Piotra, Ludwika – wyślij kartkę
Bogny, Walerii, Witalisa, Piotra, Ludwika – wyślij kartkę
Posłuchaj Radyjka
- Aborcja, Eutanazja
- Biblia
- Bóg, wiara, rozum
- Cierpienie, Chorzy
- Cuda
- Czaty
- Dekalog
- Dogmaty
- Duch Święty
- Duchowość
- F.A.Q.
- Filozofia
- Grzech
- Historia Kościoła
- Inne religie
- Jezus Chrystus
- Katechezy
- Kościół
- Maryja
- Misje
- Modlitwa
- Moralność
- Muzyka, kultura, sztuka
- Nawrócenie
- Powołanie
- Prawo kościelne
- Rodzina, Małżeństwo
- Rozważania, opowiadania
- Sakramenty
- Seksualność
- Sekty, okultyzm
- Sens życia
- Spowiedź święta
- Szatan, piekło
- Świadectwa
- Świat wokół nas
- Święci, Świątobliwi
- Tradycje, Liturgia
- Wywiady
- Życie wieczne
A
A
A
o. Daniel Ange
Krew Baranka, która uzdrawia Wszechświat
"Krew Baranka, która uzdrawia Wszechświat" jest wielkim zaproszeniem do zatrzymania się nad darem Eucharystii. O. Daniel Ange przypomina nam gdzie jest źródło uzdrowienia człowieka w jego relacji do niego samego, do innych ludzi, do świata i do Boga. Uświadamianie sobie tej prawdy jest tym bardziej ważne dzisiaj w czasie ciągłego zwiększania się liczby wspólnot charyzmatycznych i mocnego doświadczania obecności Ducha Świętego.
| Wydawca: Wydawnictwo Misjonarzy Krwi Chrystusa Pomoc Rok wydania: 2013 ISBN: 978-83-63459-13-0 Format: 145x210 Stron: 416 Rodzaj okładki: Miękka |
 |
Przymierze wieczne w Bogu
Nie słyszałem o żadnym uzdrowieniu fizycznym danym przez Boga, które by nie pociągało i nie prowadziło do uzdrowienia serca. Jeśli zdarza się również dzisiaj powiedzieć Jezusowi: Wstań i chodź! to po to, aby dodać: Twoje grzechy są odpuszczone! Ale najpierw trzeba prosić o przebaczenie [47].
„Jak grzeszną kobietę, złoczyńcę, cudowne dziecko uwolnij mnie z ciężaru brzemienia moich win. Ty, który uzdrawiasz choroby ludzi… niech Twe ożywcze tajemnice uzdrawiają moją duszę i moje ciało” [48].
Jak oddzielić duszę od ciała? Jedynie w dziwnych filozofiach ezoterycznych, które nie mają nic wspólnego z Ewangelią. Ciało jest sakramentem duszy. Ono ją wyraża. Ona je kształtuje. Wzajemnie się miłują [49]. Są w tak intymnej relacji, że nawet śmierć je oddziela tylko prowizorycznie. Przymierze nierozerwalne. Odnajdą się wzajemnie, aby złączyć się na zawsze. I aby zapewnić to wieczne towarzyszenie jedno drugiemu, Bóg bierze moje ciało, a oddaje swoje.
Sylwia w wieku 13 lat stwierdziła: „Eucharystia jest oczyszczeniem naszego ciała. Jeśli nie oczekujemy jej z niecierpliwością, to tak jakbyśmy byli umarli”.
Uzdrowienie ciała jest dla Boga sposobem podkreślenia daru uzdrowienia wewnętrznego. Jest również wskazaniem na przyszłość w wiecznej chwale: Spójrz, jak moją Krew jest ziarnem życia! Ujrzyj Zmartwychwstanie już w dziele Twojego ciała! [50]
Ponownie Elżbieta, która nam mówi: „Pewnego dnia, gdy wydawało mi się, że już umieram – byłam wtedy w trakcie odprawiania nowenny – Jezus dał mi następujące słowa: „Jestem chlebem Życia. Teraz dopiero rozumiem, że była to obietnica uzdrowienia. Pozwól mi przez ciebie dać życie światu. Pozwól mi dać Moje Ciało, ażebyś żyła. I nie umarłam w tamtej chwili”.
A teraz, czy nadal będę się wahać, aby zbliżyć się do nieśmiertelnego Źródła? Aby zwrócić się do Jezusa tą modlitwą, która On często modlił się do swego Ojca:
„Uzdrów nas Panie, a będziemy uzdrowieni. Ofiaruj nam całkowite uzdrowienie ze wszystkich naszych ran, bo jesteś miłosiernym Lekarzem. Bądź błogosławiony Panie, który uzdrawiasz chorych z ludu Izraela!” [51]
I jeszcze: jedno słowo ust Twoich wystarczyło, aby chorzy wstawali na Twoje wezwanie, powiedz je nade mną w tej chwili, a zostanę uzdrowiony! [52] (Powiedz tylko słowo, a będzie uzdrowiona dusza moja.)
_____________________________________
Przypisy:
_____________________________________
Przypisy:
[47] Ogromne uzdrowienie Elżbiety było związane z jej przebaczeniem lekarzom, których niewiedza była przyczyną uszkodzenia fizycznego. Był to dla niej próg życia, wychwalania, które jaśniało w oddali.
[48] Ewangeliarz Kościoła Ortodoksyjnego. Modlitwa przed Komunią.
[49] Według Bernarda z Clairvaux należy kochać swoje ciało, jak swoją Ewę, towarzyszkę życia.
[50] Ten aspekt eschatologiczny, jak i relacja pomiędzy Eucharystią, a osobami ciężko upośledzonymi, zostanie podjęty w Rozdziale III.
[51] Amida (Szemone esre), Ósme błogosławieństwo.
[52] W rycie łacińskim to wezwanie przyjmującego Komunię jest echem modlitwy celebransa: „Niech przyjęcie Ciała i Krwi Twojej Panie Jezu Chryste niech mnie chroni oraz skutecznie leczy moją duszę i ciało”. Jeśli jest prawdą, że „kto bowiem spożywa i pije nie zważając na Ciało Pańskie” (1 Kor 11, 30) wydaje się na choroby i śmierć, co oznacza z kolei, że ten, co przyjmuje Ciało i Krew z wiarą i czystym sercem ma na sobie moc odnowienia i uzdrowienia..
Inne:
Zobacz także
Stefan Czerniecki
Oto jest wschodnia Galilea, „kraina pogan”, jak za Izajaszem nazywali ten skrawek świata sami Żydzi. Gdy rozłożymy mapę topograficzną okolic Morza Galilejskiego i powleczemy wzrokiem na jego północne wybrzeże, zobaczymy tam pewną wypukłość wcinającą się „bolcem” w wodę. Ujrzymy też U-kształtną dolinę wyżłobioną przez płynący tuż obok potok Nahal Kinar. W pewnym momencie, patrząc jakby „pod prąd”, zobaczymy, jak potok nagle się rozwidla.
Magdalena Guziak-Nowak
W procesie zdrowienia nieocenione jest wsparcie osób, do których mamy stuprocentowe zaufanie. Jeśli chodzimy na terapię, dobrze, jeśli znajdujemy je u terapeuty. Dla mnie takimi osobami byli mój spowiednik oraz przyjaciółka, która ma bardzo szeroką wiedzę teologiczną i jest zaawansowana w formacji duchowej. Pamiętajmy, że DDA wszystko odbiera na opak.
O dorosłych dzieciach alkoholików i trampolinie, na której odbijają się do normalnego życia z Dominiką Krupińską, autorką książki o DDA, rozmawia Magdalena Guziak-Nowak
O dorosłych dzieciach alkoholików i trampolinie, na której odbijają się do normalnego życia z Dominiką Krupińską, autorką książki o DDA, rozmawia Magdalena Guziak-Nowak
ks. Krzysztof Napora SCJ
Jezus w przypowieściach naucza lud o rzeczywistości królestwa Bożego. Początek cyklu przypowieści według relacji św. Mateusza stanowi opowiadanie o siewcy, który wyszedł siać. Obraz ten wydaje się w pierwszym rzędzie stanowić doskonałą ilustrację nauczania Jezusa. Nauczanie to – będące w gruncie rzeczy rozsiewaniem pośród słuchaczy ziarna słowa o królestwie – jest jednocześnie jednym z elementów obecnego pośród nas królestwa, które spełnia się poprzez czynność głoszenia prawdy o nim.
