Jeżeli nowa ewangelizacja ma być nowa, to musi prowadzić do spotkania z Osobą Jezusa i rodzić świadków tego spotkania, ponieważ nowy czas ewangelizacji zaczyna się od nawrócenia serca.

b) nowa w metodach

Metoda jest narzędziem, które pozwala nam osiągnąć cel, naśladując Pana Jezusa i Apostołów.

Metoda Jezusa

Pan Jezus począwszy od chrztu w Jordanie, gdy Duch Święty zstąpił na Niego, używał specjalnej metody: głosił Ewangelię o Królestwie Bożym, uzdrawiał chorych i uwalniał opętanych, aby ukazać, że Królestwo Boże już nadeszło oraz gromadził uczniów (wspólnotę), gdzie się żyje miłością, radością, sprawiedliwością i pokojem. Elementy metody używanej przez Jezusa to: kerygmat, charyzmat, koinonia (por. Mk 1,14-39).

Metoda Apostołów (por. Dz 2-4; Dz 4,33)

Apostołowie głosili Osobę Jezusa (kerygmat), w Imię Jezusa wskrzeszali umarłych, paralitykom przywracali zdrowie, uwalniali opętanych (charyzmat) oraz trwali we wspólnocie (koinonia).

Ojciec Święty Jan Paweł II wskazywał w tej kwestii na dwa czynniki: 1) powrót do kerygmatu jako podmiotu przepowiadania –głoszenie kerygmatu Osoby Jezusa umarłego, zmartwychwstałego, uwielbionego jako jedynego Zbawiciela, Pana i Mesjasza  jest to propozycja dla każdego człowieka na dziś , wobec niej należy się konkretnie opowiedzieć; 2) zaangażowanie każdego członka Kościoła w misję głoszenia słowa – wszyscy są zaproszeni do pracy w Winnicy Pana: biskupi, księża, osoby konsekrowane, a zwłaszcza ludzie świeccy [22]; oczywiście, należy ich wcześniej przygotować i uformować!

Kerygmat i posługa ludzi świeckich w Kościele to główne elementy "metody" używanej w nowej ewangelizacji. Oto zadanie nowej ewangelizacji i wyzwanie dla nas.

c) nowa w środkach wyrazu

Jeśli metoda pozwala nam osiągnąć cel, to środki wyrazu są formą zastosowania metody. Chodzi o to, aby głosić Dobrą Nowinę językiem zrozumiałym. Jest to przede wszystkim język świadka: "Nie jest podstawą wszelkiej ewangelizacji ludzki projekt ekspansji, lecz rodzi ją pragnienie podzielenia się nieocenionym darem, jaki Bóg zechciał nam uczynić, dopuszczając nas do udziału w swoim życiu" [23]. Słowo jest głoszone pośród znaków miłości i jedności we wspólnocie. To ewangelizacja realizowana z miłości do Boga i braci, uwieńczona służbą ubogim i potrzebującym ratunku dla duszy, ciała i wsparcia społecznego (por. J 3,35; J 17,21). Ewangelizacja nowa w środkach wyrazu obejmuje nowy język: egzystencjalny, biblijny, zawierający świadectwo osobiste przepowiadającego. Potrzeba nam w tym względzie zarówno otwartości na Ducha Świętego, twórczości oraz formacji chrześcijańskiej.

Refleksja na temat nowej ewangelizacji ma iść w parze z praktyką duszpasterską,  a nie stać się jedynie zwykłą wymianą pojęć w języku Kościoła. Dlatego nasze faktyczne zaangażowanie w to dzieło powinno rodzić nowy zapał, prowadząc do spotkania z Chrystusem Zmartwychwstałym. W centrum głoszenia winien być kerygmat - Osoba Jezusa Chrystusa. Język świadka musi być prosty, komunikatywny, egzystencjalny, biblijny. Świeckich należy objąć formacją przygotowującą ich do posługi głoszenia i zaangażowania w misję Kościoła.

Takie są priorytety duszpasterskie Kościoła dla krzewienia wiary poprzez dzieło nowej ewangelizacji. Jak zauważymy, kerygmatyczne przepowiadanie jest postulatem nowej ewangelizacji i uniwersalną odpowiedzią Kościoła na pytanie: jak głosić Chrystusa współczesnemu światu? "Poprzez głoszenie Ewangelii, które wzywa do nawrócenia, prowokuje je i wspiera, nowa ewangelizacja w ten właśnie sposób stymuluje zwyczajowe sposoby wychowania do wiary, podkreślając ich kerygmatyczny charakter głoszenia" [24].