logo
Czwartek, 02 maja 2024 r.
imieniny:
Atanazego, Longiny, Toli, Zygmunta – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Facebook
 
Drukuj
A
A
A
 
Tomasz Górny SDS
Św. Tomasz z Akwinu
materiał własny
 


W filozofii moralnej głosił, że w wyborze dobra rozum musi poprzedzać wolę i kierować nią, czyli stał na stanowisku intelektualizmu. Ostateczny ceł życia widział w szczęściu, pojętym zgodnie ze swoją teocentryczną i intelektualistyczną filozofią. Szczęście widział w poznaniu Boga. Bóg był dla niego ostatecznym celem i normą czynów ludzkich [21].
 
Wyjaśnienia filozoficzne były dla Tomasza metodą uzyskiwania precyzyjnych pojęć teologicznych, będących wyjaśnieniami Objawienia. Wykładając zagadnienia doktrynalne katolicyzmu w świetle Pisma Świętego i Ojców Kościoła sformułował nowe wyjaśnienie dogmatów o Trójcy Świętej i osobowej jedności Chrystusa. Ukazał realną obecność Chrystusa w Eucharystii, nazywając przemianę Chleba i wina w Ciało i Krew – przeistoczeniem (transubstancjacja). Rozważając strukturę życia duchowego człowieka rozwinął naukę o łasce, cnotach wlanych, darach Ducha Świętego. Poglądy Tomasz z Akwinu wpłynęły na dekrety soboru trydenckiego [22].
Najogólniejszymi własnościami tomizmu były: dualizm Boga i świata, hilemorfizm, obiektywizm, empiryzm, uniwersalizm, realizm oraz intelektualizm [23].
    
Oprac. Tomasz Górny SDS
 

Przypisy:
[1] F. Coplestorn, Historia Filozofii tom I, tłum. Henryk Bednarek, Instytut wydawniczy PAX, Warszawa 1998, s. 351.
[2] S. Swieżawski, Dzieje europejskiej filozofii klasycznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa-Wrocław 2000, s. 643-644.
[3] F. Coplestorn, Historia ..., dz. cyt., s. 351.
[4] Tamże, s. 352.
[5] Tamże.
[6] S. Swieżawski, Dzieje ..., dz. cyt., s. 644.
[7] Tamże.
[8] Leksykon PWN, Filozofia, red. W. Łagodzki, G. Pyszczek, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszaw 2000, s. 332.
[9], S. Swieżawski, Dzieje ..., dz. cyt., s. 644 – 645.
[10] W. Tatarkiewicz, Historia filozofii tom I, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1958, s. 369 – 370.
[11] Tamże, s. 370 – 371.
[12] E. Gilson, Historia filozofii chrześcijańskiej w wiekach średnich, przełożył S. Zalewski, Instytut wydawniczy PAX, Warszawa 1987, s. 332.
[13] S. Swieżawski, Dzieje ..., dz. cyt., s. 651.
[14] W. Tatarkiewicz, Historia ..., dz. cyt., s. 372 – 373.
[15] Tamże, 373 – 374.
[16] E. Gilson, Historia ..., dz. cyt., s. 337.
[17] W. Tatarkiewicz, Historia ..., dz. cyt., s. 374.
[18] S. Swieżawski, Dzieje ..., dz. cyt., s. 670 – 673.
[19] Tamże, s. 673 – 675.
[20] W. Tatarkiewicz, Historia ..., dz. cyt., s. 376 – 377.
[21] Tamże, s. 378.
[22] Leksykon PWN, Filozofia, dz. cyt., s. 332.
[23] W. Tatarkiewicz, Historia ..., dz. cyt., s. 378.
 
***
 
 
poprzednia  1 2 3 4
Zobacz także
Rafał Tryścień
Jan Eckhart, Johannes Eckhart, Eckhart von Hochheim, urodził się w Hochheim, koło Goty na terenie Turyngii ok. 1260 r. Nowicjat w zakonie kaznodziejskim odbył Erfurcie. Nie jest znane dokładne miejsce odbywania studiów teologicznych, przygotowujących do kapłaństwa, prawdopodobnie było to dominikańskie Studium Generalne w Kolonii. W 1294 przebywał w Paryżu, jako wykładowca filozofii w studium generalnym...
 
Rafał Tryścień
Urodził się w r.1033 lub 1034 w Aoście w północnym Piemoncie. Droga studiów zawiodła go, przez Burgundię i Francję, do Bec w Normandii, gdzie mieściła się szkoła klasztorna jego rodaka Lanfranca. Tam wstąpił w wieku lat 27 do klasztoru benedyktynów; trzy lata później, po odejściu Lanfranca, objął kierownictwo szkoły klasztornej w Bec jako przeor...
 
ks. Radosław Chałupniak
Mówiąc o Janie Pawle II, trzeba odwołać się do osobistego świadectwa, do spotkań, które mocno zapadły w serce, do słów, na które się czekało, które się powtarzało i wypisywało jako życiowe motta. Warto podczas katechez z młodymi wracać do papieskich myśli zapisanych przez niego w różnych dokumentach...
 

___________________

 reklama
Działanie dobrych i złych duchów
Działanie dobrych i złych duchów
Krzysztof Wons SDS