logo
Poniedziałek, 29 kwietnia 2024 r.
imieniny:
Hugona, Piotra, Roberty, Katarzyny, Bogusława – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Facebook
 
Drukuj
A
A
A
 
Ewelina Drela
Szczęście w nicości
Poważne sprawy - poważne odpowiedzi
 


Mówisz że wasi wyznawcy już nie palą innych, nie składają ludzi
w ofierze, ale prawdziwa wiara to właśnie oznacza, rozumiesz?
Poświęcać własne życie, dzień po dniu, w płomieniach,
poświadczając jej prawdziwość,
działając dla niej,
oddychając jej istotą.
To właśnie religia.

Terry Pratchett
Carpe Jugulum


Wstęp

Dzisiejszy człowiek tak bardzo poszukuje szczęścia. Stara się je znaleźć i zawłaszczyć za wszelką cenę. Od dzieciństwa wpaja się nam, że szczęście to spokojne życie, wykształcenie, dobra praca, wysokie zarobki. Już coraz młodsze dzieci rozpoczynają wyścig o szczęście. Im więcej mam, tym bardziej jestem szczęśliwy. Często wpadamy w błędny krąg, staramy się mieć coraz więcej i więcej, gonimy swoje szczęście tak bardzo, że zapominamy o tym, co najważniejsze: o rodzinie, dzieciach, przyjaciołach, Bogu. No właśnie.

Tutaj pojawia się pytanie, czy religia, wiara, obcowanie z Bogiem, modlitwa, mogą dać człowiekowi szczęście? Wielu ludziom religia kojarzy się ze zniewoleniem, nudnymi nabożeństwami, zakazami, staroświeckimi lub bezpłciowo przeczytanymi kazaniami, które nic nie wnoszą, pozbawionymi sensu katechezami. W życiu codziennym niewiele znaczy, jeżeli w ogóle, to głównie dla dzieci.

"Lepiej więc szukać swojego szczęścia bez Boga. Wszak mamy tylko jedno życie, czemu tracić je na umartwianie się, czemu rezygnować z tego, co sprawia przyjemność? Z jakiego powodu jakiś duchowny ma mówić co należy, a co nie? Bez Boga jest wygodniej, łatwiej. Kto w ogóle udowodnił Jego istnienie? Być może Pan Bóg w ogóle nie istnieje, a my tracimy czas na praktyki religijne, zamiast korzystać z uroków życia?" – Takie myślenie nieobce jest wielu osobom. Celem niniejszego artykułu jest odpowiedź na szereg pytań o istotę ateizmu, przyczyny poszukiwania szczęścia bez Boga, odejście od Kościoła i praktyk religijnych. 

Słów kilka o istocie ateizmu

Pisanie o ateizmie nierozłącznie wiąże się z zadaniem pytania o istnienie Boga. Pojawiło się już wiele polemik, w których wzięli udział naukowcy, światowej sławy teologowie, jednak pozostaje wrażenie, że dyskusja została sprowadzona jedynie do płaszczyzny teoretycznej. W przypadku tego problemu, pytanie o istnienie Boga musi być zaczerpnięte z prawdziwego, codziennego życia. W nieunikniony sposób powinno dotyczyć każdego człowieka, gdyż dla każdego z nas jest to kwestia życia lub śmierci.

Bardzo często młodzi ludzie określają siebie jako ateistów, do końca nie rozumiejąc znaczenia tego słowa. Wielu osobom wydaje się że ateizm pokrywa się z antyklerykalizmem, czy chwilowym kryzysem wiary. Czym w swej istocie jest ateizm?

"Ateizm jest zaprzeczeniem tego, co uważamy za chrześcijańskie pojęcie Boga. Jest zaprzeczeniem Wszechmocnego Stwórcy nieba i ziemi, który "trzyma w rękach całe stworzenie" i rozliczy ludzi w dniu Sądu Ostatecznego"[1]. A jak określają siebie sami ateiści?

"Ateizm jest słowem pochodzenia greckiego, które oznacza "bez boga" ("a" – bez, "teos" – bóg). To stanowisko światopoglądowe odrzucające wiarę w istnienie sił nadnaturalnych, w szczególności boga (bogów), jako sprzeczną z rozumem i nienaukową, oraz negujące potrzebę religii."[2].

 
1 2 3 4  następna
Zobacz także
Joanna Węglarz
Śmierć Ojca Świętego, oprócz przytłaczającego smutku, dała także nadzieję, że wreszcie coś się zmienia, że wbrew powszechnym opiniom ten świat zmierza ku dobremu, że młodzież nie jest stracona, że nauki Papieża nie są jej obce. Młodzi ludzie udowodnili, że potrafią się modlić, że nie wstydzą się swojej wiary...
 
Wojciech Giertych OP
Błędem byłoby sądzić, że etyka ekonomiczna jest czymś nowym. Życie społeczne, gospodarcze i techniczne okresu starożytności i średniowiecza funkcjonowało inaczej niż w obecnej dobie globalizacji i dlatego nie ma nic dziwnego w tym, że wyzwania etyczne stojące przed ludźmi bywały w dziejach różne. W miarę jednak jak rodziły się nowe wyzwania stosowano te same zasady do nowych okoliczności. Można zatem dostrzec niezmienną nić katolickiej etyki społecznej, obecną w nauczaniu Kościoła, nie tylko od czasów papieża Leona XIII, ale od czasów apostolskich. 
 
ks. Mariusz Sztaba
Wartości chrześcijańskie w sensie wąskim oraz w sensie szerokim. W sensie właściwym i specyficznym wartości chrześcijańskie pojawiają się wraz z chrześcijaństwem. Pierwszą więc i fundamentalną wartością jest Trójca Przenajświętsza, a w niej Bóg Ojciec, Duch Święty i Jezus Chrystus – Bóg-Człowiek – Najwyższa Wartość Personalna, Wzór Osobowy i Cel działalności wychowawczej – oraz Jego nauczanie. 
 

___________________

 reklama
Działanie dobrych i złych duchów
Działanie dobrych i złych duchów
Krzysztof Wons SDS