Dlaczego?
Zapewne to słowo pojawiło się w sercach i umysłach uczniów. Jeszcze do końca nie rozumieli, dlaczego Jezus ma powrócić do Ojca. Chcieliby go najchętniej zatrzymać przy sobie. On jednak nie pozwolił, by rozterki związane z Jego odejściem przytłoczyły radość zmartwychwstania, i wyjaśniał im, że: Pożyteczne jest dla was Moje odejście. Bo jeżeli nie odejdę, Pocieszyciel nie przyjdzie do was. A jeżeli odejdę, poślę Go do was (J 16, 7). Kiedy indziej Jezus pocieszył ich mówiąc: A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni aż do skończenia świata (Mt 28, 20). Jezus przed wniebowstąpieniem zapowiedział apostołom, a przez nich każdemu z nas, że nigdy nie będziemy sami, bowiem pozostanie z nami zawsze w swoim Duchu, którego pośle. Ten Duch działał dwa tysiące lat temu i działa dzisiaj, dając moc wytrwania w wierze i radość dawania świadectwa o Zmartwychwstałym.
Wydaje się, że współczesny człowiek ma tyle rzeczy do zrobienia, tyle spraw do załatwienia, że nie może pozwolić sobie na świętowanie, na odpoczywanie. Dla współczesnego człowieka niedziela często jest jedynym dniem, w którym może on na przykład zrobić coś w domu czy dokonać zakupów. Przecież samo nic się nie zrobi! A może to ziemia szybciej się kręci?
Misyjny nakaz Jezusa znamy wszyscy. Możemy cytować z pamięci – niech będzie w wersji Marka: Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony (Mk 16,15-16). Może dla niektórych to dziwne, ale w tym duchowym testamencie Jezusa nie ma słów w rodzaju: „idź i bądź porządnym człowiekiem, a inni wszystko zrozumieją”. Dlaczego?