logo
Sobota, 27 kwietnia 2024 r.
imieniny:
Sergiusza, Teofila, Zyty, Felicji – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Facebook
 
Drukuj
A
A
A
 
Nina Majek
Zasady kultu maryjnego
Wieczernik
 
fot. Birmingham Museums Trust: Sir Edward Burne-Jones, The Annunciation, 1857 | Unsplash (cc)


Wśród różnych zagadnień liturgicznych, gdy zbliża się kolejny tzw. maryjny miesiąc warto przypomnieć sobie (mam nadzieję, że dla większości z nas jednak przypomnieć, a nie poznać po raz pierwszy) zasady odnowy kultu maryjnego w duchu Vaticaum II. Adhortacja „Marialis cultus” papieża Pawła VI podaje 10 zasad odnowy kultu maryjnego o dużym znaczeniu teologicznym, duszpasterskim i ascetycznym:

 

Zasada trynitarna

 

Pobożność maryjna musi posiadać charakter trynitarny, czyli być powiązana z kultem Boga w Trójcy Jedynego. Trzeba pamiętać, że tylko Bóg sam z siebie ma prawo do odbierania czci od wierzących. Oddając cześć Matce Chrystusa chrześcijanin powinien pamiętać, że czci Ją tylko ze względu na Boga, który „uczynił Jej wielkie rzeczy”, jak sama Maryja modliła się w hymnie Magnificat.

 

Zasada chrystologiczna

 

Musimy się ze wszystkich sił troszczyć o to, by było więcej Chrystusa w kulcie Maryi. Bóg objawił się w swoim Synu – Jezusie Chrystusie, który jest obiecanym Emmanuelem – Bogiem z nami. W Chrystusie Bóg przyszedł do nas i wśród nas zamieszkał. Stało się to przez udział Maryi w Bożym planie zbawienia. Maryja wszystkie swe przywileje otrzymała ze względu na Jezusa, a Jej życie zostało tak głęboko połączone z życiem Syna, że nie sposób bez Niego Jej zrozumieć.

 

Zasada pneumatologiczna

 

Adhortacja zaleca, by w kulcie Maryi podkreślać osobę Ducha Świętego. W samym centrum historii zbawienia nastąpiło spotkanie tych dwóch osób: Ducha Świętego i Służebnicy Pańskiej. Maryja jako żywa świątynia Ducha Świętego zostaje Nim napełniona i staje się Jego świętym narzędziem.

 

Zasada eklezjologiczna

 

Nie wolno odłączać Maryi od Kościoła. Maryja stała się pierwszą chrześcijanką i poprzedziła nas na drodze, którą wszyscy pielgrzymujemy. Jest dla nas wzorem wiary, nadziei i miłości, zawierzenia Słowu Boga i bezgranicznego oddania się Chrystusowi. Kult oddawany Maryi musi w swej wewnętrznej treści ukazywać treść eklezjalną. Maryja nie jest ponad Kościołem, lecz w Kościele, do którego należy.

 

Zasada skrypturystyczna

 

W kulcie maryjnym winno być więcej Pisma Świętego i wierności Bożemu orędziu. Odnowa kultu maryjnego powinna być niejako podporządkowana odnowie biblijnej, przy czym to podporządkowanie nie może ograniczać się jedynie do korzystania z Biblii, ale ma także polegać na czynieniu jej księgą modlitwy.

 

Zasada liturgiczna

 

Pobożność maryjną należy uzgadniać z liturgią i podporządkowywać liturgii. Zasadę tę spotykamy już w Konstytucji o Liturgii „Sacrosanctum concilium”. Zasadzie tej przeciwstawia się zwyczaj łączenia nabożeństw ze Mszą Świętą.

 

Zasada antropologiczna

 

W kulcie Najświętszej Maryi Panny należy uwzględniać osiągnięcia nauki o człowieku. Trzeba pamiętać o tym, że od czasów w których żyła Maryja, diametralnie zmieniły się warunki polityczne, społeczne i ekonomiczne, a także poglądy na miejsce i rolę kobiety w społeczeństwie i w Kościele. Wymaga to umiejętnego wydobywania i ukazywania wzorców ponadczasowych np. Maryi jako wzoru matki.

 

Zasada ekumeniczna

 

Cześć Maryi oddają także członkowie innych Kościołów. Należy unikać niewłaściwych form tego kultu, aby nie powodować nieporozumień i nie zrażać do katolicyzmu innych wyznań. Adhortacja „Marialis cultus” podkreśla to tak: „Jest wolą Kościoła, by w tym kulcie nie tylko nie osłabiało się szczególnego charakteru, lecz także bardzo starannie unikało wszelkiej przesady, mogącej wprowadzić innych braci w błąd, co do prawdziwej nauki Kościoła”.

 

Zasada naśladowania w pobożności

 

Od Maryi możemy i winniśmy uczyć się pobożności. W Niej Bóg dał nam wzór, jak zmieniać życie w nieustanny kult Boga, jak być posłusznym Bogu, jak ofiarować się Jemu. Mamy modlić się wraz z Maryją i na Jej wzór.

 

Zasada hierarchii nabożeństw maryjnych

 

Nie wszystkie nabożeństwa spełniają powyższe zasady, nie wszystkie więc są jednakowo godne polecenia. Ta ostatnia zasada wynika z podanych przez papieża Pawła VI rozważań na temat modlitwy „Anioł Pański” i Różańca. Te dwie modlitwy papież wskazuje jako te, które w pełni realizują postulaty soborowej odnowy kultu maryjnego. Obydwie przedstawiają Jezusa jako postać centralną oraz ukazują tajemnice Jego życia, śmierci i zmartwychwstania.

 

Nina Majek
Wieczernik 181 | wrzesień - październik 2011

 
Zobacz także
Antoni Wiesław Niemcewicz
Nie znam pielgrzymki, żeby nie wydarzyło się coś jedynego i niepowtarzalnego, osobnego i cudownego. Pielgrzymowanie to modlitwa, nieustanna obecność Ducha Świętego, mistyczna realność wyższego świata. Trzeba tylko wierzyć i ufać, modlić się i radować. Pielgrzymowanie to podniesiony duch. Grupa w swym nieustannym trudzie unosi wątłe ciała i słabości ku wyżynom niebios. Ale wciąż trwają w nas doznania ziemskie, maszerują przecież żywi ludzie, z ciała i krwi. Potrzebują pożywienia...
 
Lidia Wajdzik

„Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek, Chrystus Jezus” (1Tm 2,5) –  poucza nas święty Paweł. I ten jedyny Kapłan zapewnił nas: „A oto Ja jestem z wami po wszystkie dni, aż do skończenia świata” (Mt 28,20). Chciał, aby wierni byli świadkami Jego działania, chciał, by we Mszy świętej bez przerwy uobecniała się na świecie ofiara Krzyża. Powołał więc ludzi do udziału w swoim kapłaństwie. Eucharystia i kapłan są nierozłączne.

 
Ks. Ksawery Wilczyński
Jej obraz w Koszutach przy Słupcy od r. 1737 należy do najstarszych kopii cudownego obrazu Matki Bożej w Rokitnie k/Gorzowa Wielkopolskiego. Do roku 1819 oba te święte miejsca były pod absolutną opieką Zakonu Cystersów. Pan Bóg sprawił, że to właśnie oni w XVII i XVIII w. dali podwaliny pod wielką sławę Matki Bożej w opiece nad Polską...
 

___________________

 reklama
Działanie dobrych i złych duchów
Działanie dobrych i złych duchów
Krzysztof Wons SDS