Pierwsze zagadnienie, narzucające się, kiedy chcemy wiedzieć, "jaki jest Bóg", to kwestia Jego złożoności czy niezłożoności. Istotnie, sprawa złożoności ukazuje się nam jako pierwsza, gdy tylko spojrzymy na świat. Czy Bóg jest taki, jak wszystkie rzeczy widzialne, jak ciała, z których składa się świat? Złożoność występuje w świecie w dwojaki sposób: jedne rzeczy składają się z części, inne wchodzą w skład czegoś. Zapytajmy najpierw, czy Bóg sam w sobie jest złożony?

Wieczny tzn. istniejący bez końca. W ścisłym znaczeniu, to co istnieje bez początku i końca, bez żadnych zmian i następstw. Definicja wieczności wg Boecjusza: "Wieczność to stałe i zarazem doskonałe posiadanie nieskończonego życia". Objawienie wypowiada się stanowczo na temat tej prawdy: Podobnie jak Bóg, prosty i nieskończony, niczym nie jest ograniczony przestrzennie, tak samo i przez czas nie może być ograniczony, ponieważ jest niezmienny. Bóg jest bez końca i bez początku.

"...średniowieczne porównanie Alana z Lille: Bóg jest jak kula, której środek jest wszędzie, a obwód nigdzie."

Bóg jest samoistnym poznaniem nieskończenie doskonałym. Poznanie to przyswajanie sobie przedmiotów poznania. Doskonałość poznania od strony podmiotu: u Boga jest to poznanie substancjalne - jest tym samym, co natura Boża, a nie jak u człowieka - jest czymś przypadłościowym. Doskonałość wiedzy Bożej to nieskończoność, wieczność, fizyczna niezmienność oraz wieczność.

Zło fizyczne w inny sposób podlega Opatrzności niż, zło moralne. Zło fizyczne bowiem nie tylko opatrzność dopuszcza, ale postanawia.

Teologicznie rzecz ujmując musimy stwierdzić, że prawda o Opatrzności Bożej leży na przedłużeniu prawdy o stworzeniu. Podstawowym celem stworzenia było dobro świata stworzonego i chwała Boża. Opatrzność więc jest to odwieczne kierownictwo Boże, mające na celu dobro stworzenia, czyli jego rozwój zgodny z naturą.

Bóg chce aby wszyscy ludzie dostąpili zbawienia, również dzieci które umierają bez chrztu

Pewien multłmilioner powiedział: "Prawdziwie biednym jest tylko ten, kto ma pieniądze ". Tak mi się wydaje, że bogaci mają niewielką szansę zbawienia, gdyż Jezus powiedział o nich straszne słowa: "Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne niż bogatemu wejść do królestwa Bożego" (Mk 10, 25). Powiem wiec za uczniami Mistrza: "Któż wiec może się zbawić?"

Z prasy katolickiej wyniosłem przeświadczenie, że Kościół uważa technikę za przekleństwo, a nie w błogosławieństwo.

Św. Augustyn mówi, że możemy używać dóbr ziemskich, nie możemy jednak cieszyć się nimi tak, jak gdyby były dobrami najwyższymi.