Czy są specjalne nabożeństwa do Boga Ojca? Wydaje się, że więcej modlitw adresowanych jest do Maryi i świętych.
 
W podręczniku dla służby liturgicznej archidiecezji krakowskiej możemy znaleźć litanię do Boga Ojca.
 
Jako ciekawostkę warto podać, że istnieją nawet świadectwa, albo raczej informacje, o objawieniach Boga Ojca. Moim zdaniem, są one nieautentyczne. Otóż np. we Włoszech ktoś twierdził, że miewa objawienia Boga Ojca. Podczas jednego z nich Bóg miał powiedzieć: „Nie posłuchali mojego Syna, może mnie posłuchają". Ojciec posłał Syna, by nam objawił prawdę o Nim samym. Myślę, że Ojciec nie ma potrzeby się objawiać, pełnia objawienia jest w Jezusie Chrystusie: Wielokrotnie i na różne sposoby niegdyś przemawiał Bóg do ojców naszych, a teraz przemówił przez Syna (Hbr 1,1). Trudno sobie wyobrazić coś bardziej przekonującego. Bo czym miałoby się różnić takie prywatne objawienie się Boga Ojca od tego danego Mojżeszowi? Oznaczałoby to pewien regres w procesie objawienia.

Bóg Ojciec – w przeciwieństwie do różnych świętych – nie objawia się ludziom. Może dlatego w kalendarzu nie ma Jego święta?
 
W przeszłości podejmowano próby ustanowienia liturgicznego święta. We Francji i Hiszpanii na początku XVII w. rozwijał się kult Boga Ojca, były nawet odprawiane Msze św. ku Jego czci. Przez lata kult ten rozwijał się, nawet mimo zakazu odprawiania takich Mszy (z 1628 r.). Zwrócono się nawet do Kongregacji do Spraw Rytów z prośbą o ustanowienie święta Boga Ojca. Jak widać, do dzisiaj się to nie udało. Problem ten był poruszany jakiś czas temu na zjeździe dogmatyków polskich. Zauważyłem, że teologowie nie byli zbytnio zainteresowani ustanowieniem takiego święta.
 
Kto o tym decyduje?
 
Decyzja należy do Stolicy Apostolskiej, ale - z drugiej strony - Watykan nie narzuca tego typu rzeczy, potrzebny jest oddolny rozwój kultu. Większość różnych świąt, szczególnie maryjnych, zostało wprowadzonych w wyniku pewnej, ustalonej już tradycji. Zazwyczaj jest tak, że gdzieś, w jakimś regionie, rozwija się kult, który potem zostaje przyjęty w całym Kościele. Uroczystość Trójcy Świętej była najpierw obchodzona w zakonie cystersów. Dopiero potem zaczął ją obchodzić cały Kościół. Może zatem zdarzyć się tak, że Ojciec będzie czczony w jakiejś wspólnocie, np. zakonnej, a potem kult ten zostanie ogłoszony w Kościele powszechnym.
 
W Polsce nabożeństwo do Boga Ojca istnieje w zgromadzeniu Sióstr Najświętszej Duszy Chrystusowej. Badałem kiedyś pisma tego zakonu: ojcostwo Boga jest tam pojmowane bardziej jako Opatrzność Boża, ale myślę, że można u nich zauważyć zalążki tzw. pobożności patrocentrycznej.
 
Żeby taki oddolny ruch się pojawił, trzeba przybliżać ludziom prawdę o Bogu Ojcu. Ale jak to robić, żeby jej jeszcze bardziej nie komplikować.
 
Pierwszym problemem jest ikonografia i przedstawianie Boga Ojca w jakiś zrozumiały sposób, a drugim sposób mówienia o Nim. Jeśli chodzi o ikonografię, to istnieje pewien problem w tzw. tradycji zachodniej, czyli łacińskiej. Najczęstszym sposobem przedstawiania Boga Ojca jest robienie z niego starca z długą brodą. Z teologicznego punktu widzenia jest to oczywiście błąd. Nie wolno wyobrażać sobie Boga Ojca jako starszego, bo Ojciec jest równy Synowi, a Syn jest równy Ojcu - nigdy Ojciec nie istniał bez Syna!