II niedziela Adwentu
Pokuta. Droga do Pana

Wprowadzenie do medytacji

Dzisiaj, w II niedzielę Adwentu, słyszymy w Ewangelii głos Jana Chrzciciela, proroka posłanego przez Boga, aby przygotował nadejście Mesjasza. Pojawia się on na pustyni judzkiej i słowami dawnego proroctwa Izajasza wzywa: "Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego". To wołanie rozbrzmiewa przez wieki i dociera do nas, zachowując niezwykłą aktualność.
Przede wszystkim "przygotujcie drogę Panu!" Przygotować drogę Zbawicielowi, to znaczy przyjąć przeobfitą łaskę, którą Chrystus przyniósł światu.
"Prostujcie ścieżki dla Niego". Aby spotkać się z naszym Odkupicielem, musimy się nawrócić, to znaczy wyjść Mu naprzeciw z radosną wiarą, porzucając mentalność i styl życia, które nie pozwalają nam w pełni naśladować Chrystusa.
W obliczu Dobrej Nowiny o Bogu, który z miłości do nas ogołocił samego siebie i przyjął ludzką postać, musimy wzbudzić w naszych sercach skruchę; nie możemy chować się za zasłoną pychy i zakłamania, tracąc możliwość odnalezienia prawdziwego pokoju.
Ten wysiłek nawrócenia znajduje oparcie w przekonaniu, że Bóg jest zawsze wierny, mimo wszelkiego zła, jakie dostrzegamy w sobie i wokół nas. Oto dlaczego Adwent jest czasem oczekiwania i nadziei.

Słuchanie słowa

"Imię twe u Boga na wieki będzie nazwane: "Pokój sprawiedliwości i chwała pobożności!" (.) Albowiem postanowił Bóg zniżyć każdą górę wysoką, pagórki odwieczne, doły zasypać do zrównania z ziemią, aby bezpiecznie mógł kroczyć Izrael w chwale Pana" (por. Bar 5, 1-9).
"A modlę się o to, aby miłość wasza doskonaliła się coraz bardziej i w głębszym poznaniu i wszelkim wyczuciu dla oceny tego, co lepsze, abyście byli czyści i bez zarzutu na dzień Chrystusa (por. Flp 1, 4-6. 8-11).
"Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego! Każda dolina niech będzie wypełniona, każda góra i pagórek zrównane, drogi kręte niech się staną prostymi, a wyboiste drogi gładkimi! I wszyscy ludzie ujrzą zbawienie Boże" (por. Łk 3, 1-6).

Refleksja

Czy dziękujesz Panu za Kościół i za tych, którzy odegrali względem Ciebie rolę Jana Chrzciciela, pomagając Ci spotkać Jezusa? Jaki wpływ wywarł Wielki Jubileusz na Twoje życie? Czy korzystasz z możliwości otrzymania odpustu zupełnego dla siebie i swoich bliskich zmarłych?

Modlitwa

Prosimy o autentyczną przemianę mentalności, która pomoże tworzyć struktury bardziej sprawiedliwe i bardziej ludzkie, służące wspólnemu dobru (25 sierpnia 1999).

Ref.: Trójco Przenajświętsza, odnów nas.
- Abyśmy naprawili nasze braki.
- Abyśmy wygładzili nasze kanty.
- Abyśmy podtrzymywali w sobie żywą wiarę.
- Abyśmy rozwijali w sobie wrażliwość na grzech.
- Abyśmy stali się zdolni do rozeznawania.
- Abyśmy dobrze przygotowali się do Bożego Narodzenia.
- Abyśmy potrafili docenić Wielki Jubileusz.
- Abyśmy mieli pokój serca.
- Abyśmy wzrastali we wspólnocie.
- Abyśmy czynili postępy w świętości.
- Abyśmy dobrze przeżywali niedziele.

Myśli dla życia

Idź do kościoła trochę wcześniej niż zwykle, przed rozpoczęciem Mszy św. aby pomodlić się w ciszy, nastroić się na słuchanie głosu Bożego, przyjrzeć się swemu pierwszemu tygodniowi Adwentu, odnowić swoje postanowienia.

Do zapamiętania

Adwent: czas na umartwienie serca i religijne spojrzenie na rzeczywistość, na myśli surowe, poważne postanowienia i dzieła miłosierdzia (John Henry Newman).